Strijktrio

Het strijktrio is ontstaan uit de gamma van gevoelens die iedereen heeft in 't begin van 't jaar, wanneer men voor 't eerst merkt dat de dagen langer worden. Deze gevoelens zijn alle gebaseerd op een verwachting van geluk, die men met een plotselinge vertedering en verwondering waarneemt. Er is geen enkele verdrietige bij. Allen zijn lyrisch. Zij vertakken zich in vele richtingen, beurtelings contemplatief gestemd, beurtelings actief, en altijd enigermate verliefd gezind. Elk van hen concretiseert zich in een melodie welke komt, gaat, terugkeert in een zekere psychologische orde en in verscheidene graden van bewogenheid. Bij het einde herinnert men zich even het begin, zoals men na een droom tot zichzelf zegt: hoe was het ook weer? Het trio is gecomponeerd in 1924 [sic]. De muziek zelf bepaalde de structuur en het aantal spelers. Het zou niet mogelijk zijn er een instrument aan toe te voegen of van af te nemen.

(toelichting bij de uitvoering op 8 februari 1955 door het Amsterdams Kamermuziek Gezelschap)