MATTHIJS VERMEULEN

Thea Vermeulen-Diepenbrock

aan

Matthijs Vermeulen

Laren, 25-26 september 1965

25-9-65

Schatlief, het was vandaag niet zo makkelijk met Odilia en daarom was zij ook met jou niet zo aardig en lief als de vorige week. Ik denk dat het aan haar physieke toestand lag. Ofschoon zij veel gewerkt heeft, had ik toch een gevoel van zwaarte, van druk, zelfs dus als ik niet met haar samen was. Zij zat nog op een tweede boterham te kauwen aan 't ontbijt terwijl ik al afgewassen had en speciaal geen haast gemaakt had, om niet ongezellig te zijn. Om 12 u. was het weer net zo. En in de bus zat zij veel te praten (hoewel ze een leerboek bij zich had) over onnutte dingen, alleen maar uit een soort van lichte gedéséquilibreerdheid, die zij niet beheersen kon. Het vermoeide mij, en ik vrees dat jij van dat alles ook wat gemerkt hebt en dat je aan intensiteit van contact tekort bent gekomen. Ik had dat beter moeten kunnen overwinnen. Helaas, tegen dat soort druk van O. ben ik niet opgewassen. Ik doe mijn best, maar ik verlies mijn centrum, door de kracht die ik verbruiken moet om het te verdragen. Jij bent nooit zo gehinderd geweest door die druk. Misschien heb je er nu ook niet de last van gehad die ik vreesde? Denk niet dat ik er O. zwaar om val. Want ik heb je al gezegd dat ze tot nu toe, al die 14 dagen, bijzonder lief is geweest en verschillende keren bepaald een steun voor mij. Ik heb alle reden tot dankbaarheid jegens haar. Het verdriette me alleen, dat we vandaag niet zoveel aan elkaar hadden als anders, terwijl verleden zaterdag de aanwezigheid van O. geèn beletsel was geweest. Morgen – zondag – weer beter!

't Is kwart voor 10. O. zal wel lekker slapen, nadat ze vanavond ook niet helemaal in evenwicht was. Er was geen muziek, we hebben niet gelezen, ze heeft braaf weer zitten werken en tot slot nog een paar liedjes gezongen, die niet erg wilden lukken, wat haar verdrietig maakte. Ik zat daarna nog wat op haar bed en zo hebben we de vrolijkheid nog kunnen hervinden.

Ik schrijf dit allemaal zo lang, omdat ik andere dagen, als ik alleen ben, vele uren met je in contact ben, die ik nu gemist heb en op deze manier een beetje wil inhalen. Onder het gebedje kon ik mijn concentratie eerst ook niet zo goed vinden, heb er 20 minuten over gedaan en ben er toch in geslaagd het met intensiteit te overdenken. Ik heb je nog niet gezegd hoe héél mooi je het nieuwe stukje geschreven hebt. Merco chéri, merci.

zondag Half 6 wakker geworden, de hele nacht doorgeslapen! Ongelooflijk stil, géén gerucht van de weg, geen vogel. Pas om ½ 7 de eerste ontwakende vogel.

Verblijfplaats: Amsterdam, Bijzondere Collecties UvA