Thea Vermeulen-Diepenbrock
aan
Karel Mengelberg
Laren, 14 november 1956
14 nov. '56
Beste Karel, in het begin van het seizoen ben ik nog op drie concerten geweest, maar daar was jij niet, en zo hebben we elkaar niet meer gezien, want ik heb toen een kwetsuur aan mijn been opgelopen die me verhinderd heeft nog verder Concertgebouwwaarts te tijgen. Je zult het overigens waarschijnlijk van Reichenfeld gehoord hebben en jullie allemaal, de collega's, zult dus begrepen hebben hoe het kwam dat wij zo geluidloos verdwenen waren ineens. Je weet hoe enorm Matthijs verlangde naar een ander leven, je hebt natuurlijk ook gehoord van ons woonprobleem en zult het ermee eens zijn dat onze verhuizing naar hier wel dè oplossing was. Je hebt me jaren geleden al gezegd dat ik Matthijs weer aan het componeren moest krijgen – welnu, ik heb niet stil gezeten en mijn best gedaan! Matthijs is èrg tevreden, hij geniet van de stilte en de herfstgeur en de prachtige kleuren en van de meerdere ruimte in huis. Wij zitten nog met onopgeruimde stapels boeken, maar voor het overige is het al heel gezellig. Matthijs mist het boek over Chopin, dat nog bij jullie moet zijn; kan je het vinden en eens sturen?
Zoals je begrijpt, was de financiële regeling van dit nieuwe leven niet zonder moeilijkheden en ik ben ook met de oplossing ervan nog niet klaar. Gelukkig krijgen we f 2000,- van het Ministerie en straks f 1400,- staatspensioen. Dat is al een basis. Ik krijg ook enige steun van vrienden en moet nog in die richting verder werkzaam blijven en wil proberen wat vertaalwerk te krijgen. Zo zullen wij er dan wel zien te komen. Maar wat ik je in dit verband vragen wilde, is dit: wanneer denk je dat we bij Geneco in de hogere pensionering komen? Matthijs krijgt sinds Oct. '54 f 450,- en jij hebt me eens gezegd dat je erop wilde aandringen dat hij binnen niet te lange tijd op f 600,- zou komen. Je doet me een plezier als je me hierover zou willen inlichten, al was het maar dat ik wist wanneer wij volgens de gewone loop der dingen op f 600,- kunnen gaan rekenen. Iedereen doet tegenwoordig aan planning, daar kom ik ook niet onderuit!
Hoe gaat het jullie? Geen bijzondere zorgelijkheden, hoop ik. Met onze hartelijke groeten, ook aan Rahel,
Thea
Verblijfplaats: Amsterdam, Bijzondere Collecties UvA