MATTHIJS VERMEULEN

Thea Diepenbrock

aan

Matthijs Vermeulen

Amsterdam, 14 november 1945

14 Nov. '45

L.M. in haast: als je 9 Nov. ook geschreven hebt, is die brief nog niet aangekomen. Vandaag die van de dauw en de spinrag. En van o Thijs, o Thea – In dezen samenklank kan ik me ineens met het Thijs vereenigen. Ik hield er anders niet van. Het komt, geloof ik, doordat A. me er altijd al mee op mijn dak kwam toen jij alleen maar Mijnh. V. voor me was. Dat je met A. nog heel erg verbonden bent, spreekt vanzelf, dunkt me. Het zou toch vreeselijk zijn als het niet zoo was. Natuurlijk is zij première épouse; ik heb daar geen moeite mee, ik heb, geloof ik, geen neiging om alles van iemand op te eischen, al erken ik dat jalouzie een zoo primair gevoel is dat niemand daaraan op zijn tijd ontkomt.

Van "On ne passe pas" heb ik nooit geweten. Wist Pappie dat? Kon dat feuilleton stylistisch door den beugel? Het zal toch met jouw stijl niets te maken gehad hebben. Wat wonderlijk. Vreemd ook van dat briefje van den zomer '39. Zij moet toen nog zelf hebben kunnen schrijven. Toen zij eenmaal in bed lag, dicteerde zij. Ik zou je graag een foto sturen van Moeder op haar ziekbed. Zij kijkt daar zoo onbeschrijfelijk lief naar ons. Maar ik denk dat ik er geen meer heb en ik kan niet nabestellen, want de fotograaf was een N.S.B.-er en is weg.

In vervelende haast (ik zou je nog van allerlei te schrijven hebben).

je

Thea

(zeer verbonden met je)

Verblijfplaats: Amsterdam, Bijzondere Collecties UvA