MATTHIJS VERMEULEN

Thea Diepenbrock

aan

Matthijs Vermeulen

Amsterdam, 4 juli 1946

4 Juli '46

Matthijs-chéri, wat plezierig dat het zoo goed is afgeloopen bij den curé. Iets onbevredigends is er wel in dat iemand iets knoeit ten bate van jezelf – hoewel we dit in kleine dingen gewend zijn – maar de curé sust zich ermee, het doel de middelen latende heiligen, dat hij het essentieele laat voorgaan boven het niet-essentieele. En zoo zullen wij dan ook maar denken. Over die biecht heb ik dikwijls gedacht hoe dat moest. Hier zou dat een absolute eisch zijn, in Frankrijk dacht ik dat het misschien niet noodig zou zijn. Wat bedoel je toch met: "dat ik het geloof niet heb"? Schrok de curé daar niet van? Hij wilde niet schrikken, zal je zeggen. Want je kunt toch onmogelijk zeggen, dat het geloof niet te hebben van geen importantie is. "Se confesser est déjà un acte de foi" was een onlogische opmerking, aangezien jij dat zelfde juist aangeduid had, maar dan van jou uit. Hij verlaat zich maar op het stopwoord ça s'arrange tout seul! Je moet oppassen dat ik je niet vang op de woorden "de praktijk is alles"! Ik ben benieuwd of ik nu hier nog ondervraagd zal worden. Dat lag niet in de bedoeling van den kapelaan, zooals ik je al zei, hij meende dat ik het ook bij Besle zou ondergaan. We zullen het wel zien. In elk geval zullen we in mijn parochie nu toch wel 14, 25 en 28 Juli afgeroepen worden, zoodat ik het één keer zelf zal moeten aanhooren.

Prettig voor je dochter dat zij nu weet waaraan zich te houden. Maar is dat in St. Germain ook een echt noviciaat? Ik bedoel, is er nog kans dat zij ons bezoekt? Schrijf mij dit gauw. Dat wil ik graag weten omdat ik haar wil schrijven als ik haar nièt meer zie.

Waarom zeg je dat het van mij ongehoord is dat ik je trouw zonder je gezien te hebben (Puckie heeft van je gedroomd en je heel aardig beschreven, zoodat ik je toch een beetje ken!) – dat geldt toch van jou precies net zoo? Je bedoelt dat over jouw ongehoordheid geen woorden vuil gemaakt hoeven worden? Die ìs? Ik moet me die nog eerder waardig zien te maken dan omgekeerd.

Ik verheug me op het vierde stuk. Zal er vandaag misschien geen tijd voor hebben. Zoo meteen komt Marjo repeteeren en dan komt H.E.

Grappig die vorm: Beste M.V. van Paul F. (en van Suus) en dan u. Aardig wat hij zegt over je stuk. Frank is een beetje gewoon en een beetje druk, vind ik, maar heel hartelijk. Ik heb intusschen begrepen dat er geen 4 getuigen, maar slechts 2 noodig zijn; we kunnen de Onnen's dus als zoodanig evt. missen – maar ze zullen waarschijnlijk toch graag willen komen.

A un proche revoir! Ik maak alvast een begin met de omhelzing – als het me over een paar dagen te lang duurt, kan ik er altijd nog mee uitscheiden! Idioot veel vrijheden heeft zelfs een ondertrouwd mensch nog! je

Thea

Verblijfplaats: Amsterdam, Bijzondere Collecties UvA