MATTHIJS VERMEULEN

¹Matthijs Vermeulen

aan

Thea Diepenbrock

Louveciennes, 27 oktober 1945

Louveciennes

27 Oct. 1945

Zaterdagmiddag

Lieve Thea,

in den storm en in de luwe bries!

Van ochtend vier brieven van je tegelijk. Een fulminatie-punt gelijk Napoleon placht te zeggen. Veel dank voor de foto's. Je bent me zoo een beetje zichtbaarder, minder "licht-vlek". Jammer dat die in 't bloemen-veld niet een tikje duidelijker is. Mooi ook die verzonkenheid, dat biddende, voor je piano. Hoeveel argeloosheid vereenigd met innigheid en reeds actieve teederheid in die "kleine dot" met haar pop op de bank. Omhels je nòg zoo?

Ik kan je vandaag slechts deze enkele woorden sturen. Ben sinds eergisteren bezig aan een excessief-lange verhandeling, volgens je wensch, over de reïncarnatie, wat mij veel moeite kost en menige pijp tabak, want tusschen begrijpen en weten, en een heldere formuleering waar je ongeveer voor elk woord kunt instaan, ligt een aardige afstand merk ik. Dat werk wou ik niet onderbreken anders kom ik er nooit doorheen. Maar zul je tijd en geduld hebben om het te lezen?!

Hierbij voeg ik het begin van een onbeëindigden brief. Sinds een maand knipt elken avond het licht weer uit en zit ik een tijd in het donker gelijk verleden jaar. Je houdt me gezelschap. Zooals je ziet antwoordde ik in die regels reeds (sussend) op je "tegenstribbelingen". Je bent lief. Maar dat andere, de liefkoozing van die licht-vlek... ik doe 't niet expres. Ik schep 't me niet. Het (jij) komt zooals het (je) komt.

O ik ken ze en voel ze wel de Oostenrijksche tinteling. Ze is hier en daar in Bruckner. Maar ik zou ze alleen willen met één.

Ik neem je even in mijn armen en laat mijn oogen gaan in je oogen.

je Matthijs

Geef je me 2, misschien drie dagen tot de volgende?

Ik zal mijn best doen.

Verblijfplaats: Amsterdam, Bijzondere Collecties UvA