Matthijs Vermeulen
aan
Max Vredenburg
Laren, 30 april 1962
30 apr 1962
Beste Max,
Het was echt niet leuk voor me te moeten bemerken dat op het concert van Vrijdag behalve de coupure die wij hadden afgesproken, nog drie andere en formidabele coupures waren aangebracht. Wat voor zin heeft het een stuk te willen spelen waarvan men de helft schrapt? Omdat ik niet was ingelicht over die verminkingen, waarin ik nooit zou hebben toegestemd, want aan de structuur is mij veel gelegen, en terecht, voelde ik me een beetje smadelijk om de tuin geleid en ernstig geschaad. Hierom ben ik niet verschenen op het podium, ondanks het klaarblijkelijk succes (maar ik houd niet van misverstand) en tijdens de pauze ook niet in de solistenkamer. Veel te waarderen vindend in de prestaties van de jonge executanten, zou ik toch nog gezwicht zijn als de dirigent bij 't slot van de Optocht niet die eigengerechtige en uiterst hinderlijke ritardando had gemaakt. Heel goed wetend dat het me niet lukken zou mijn ontstemdheid voldoende te verbergen, heb ik jullie feeststemming niet willen komen ontsieren.
Maar wanneer je het wenselijk mocht achten om de jonge musici mijn dank te betuigen voor hun spontane toewijding en inspanning, dan vertolk je een welgemeend gevoelen, dat ik, zeer tot mijn spijt, hun niet persoonlijk heb kunnen betuigen.
Tevens echter verklaar ik je met grote nadruk, dat ik mijn werk, in de voor mij zwaar compromitterende vorm van Vrijdag 27 april, niet wil uitgevoerd zien op een buitenlands podium.
Met vriendschappelijke groeten,
M.V.
concept