MATTHIJS VERMEULEN

Componist, schrijver en denker

19650921 Matthijs Vermeulen aan Thea Vermeulen-Diepenbrock

Matthijs Vermeulen

aan

Thea Vermeulen-Diepenbrock

Amsterdam, 21 september 1965

Dinsdagmorgen 21-9-65

St Matthieu!

Liefste,

Alles verricht wat er in de vroege morgen te doen valt. Na al het beredder en gedraaf even proberen een paar regels aan jou te schrijven. Wat een geweldige verrassing gisteravond je opeens in de kier van de deur te zien verschijnen, en daarna Odilia! Ik was juist bezig af te drijven naar sombere regionen. Toen ik je zag had ik met ons drieën wel wildweg in de ronde willen dansen. Maar dat kan niet. En ze hebben dikwijls niet gekund. Ze zijn daarom niet verloren. Zij hebben de geestelijke materie geleverd van de zevende symphonie1 b.v. En die ik nu vergaar, zullen, hoop ik, ook nog dienen.

Tot zover. Ik moet me gaan klaarmaken voor het Leeuwenhoek huis. Ik neem dit mee, mocht ik weer moeten wachten.

Een beetje over half tien. Ik ben zuinig geweest, om te sparen, en ben gewandeld naar het Leidse plein en heb daar lijn tien genomen. Ik begon natuurlijk bij de uitgang van het W.G. met mij te vergissen in richting, maar voor de rest heb ik het er goed afgebracht. Een hele onderneming trouwens, haast als in een vreemde stad. Ik kocht maar direct een vierrittenkaartje. Amsterdam, bij zonneschijn, is toch een mooie en zelfs imposante stad. Maar ik denk er plots aan: Het zal wel nuttig zijn om me mijn regenjas mee te brengen want op een keer zal 't toch wel weer gaan plensen.

Ik zit nu in een aardig met riet-meubelen gestoffeerde wachtkamer, korrelig gestucadoorde donker-beige muur met planten in fraaie lange stenen bakken tegen de wand. Ik kijk uit op de deur van Prof. Dr K. Breur. De divan waarop ik mij heb neergevleid is ook van riet en bruin-rode bekleding. Alles zeer genoeglijk. Curieus dat de afspraken met dokters zulke grote spelingen toelaten. Het is nu over tien, en ik zal maar geen nieuwe alinea aanpakken.

Kwart voor twaalf terug in kamer 3. Bij alle onwennigheid en de hele trammelan is mijn tocht zonder incidenten volvoerd. Maar bij halte 10 in de Roeterstraat, kreeg ik eensklaps zo'n felle pijn dat ik me aan een lantaarnpaal (in zo neutraal mogelijke houding) moest vastklampen. De formule daar aangewend. Het lukte. De rest vertel ik je wel. Heerlijk vooruitzicht je komst, en verder de kat uit de boom kijken tot Donderdag half twee.

Verblijfplaats: Amsterdam, Bijzondere Collecties UvA

  1. Verwijzing naar de titel van de Zevende symfonie: Dithyrambes pour les temps à venir.