MATTHIJS VERMEULEN

Componist, schrijver en denker

19580912 Henri Schultze aan Matthijs Vermeulen

Henri Schultze

aan

Matthijs Vermeulen

12 september 1958

Sept 12 – 1958.

Zeer geachte Heer Vermeulen −

Mijn zuster, mevr. Betsy Everts-Schultze in den Haag zond mij uw boekje "De muziek, dat wonder", en ik heb behoefte U te schrijven hoezeer ik er in genoten heb: wat zijn bespiegelingen toch veel meer genietbaar en inzicht-gevend dan zakelijke kritieken! Uw laatste opstel: "Dat is bedreigd" heeft mij ook diep getroffen – In dien aard heb ik nooit zooiets gelezen, en ik vind dat het eigenlijk in alle talen vertaald moest worden – Het zou een ieders hart raken!

Wat U alzoo over Diepenbrock schreef interesseerde me bijzonder, want als jongen van ongeveer 18 of 19 heb ik hem gekend. Ik vond hem toen wat ongenaakbaar – Hij was steeds in iets verdiept – Toch herinner ik me eenige opinies van hem, o.a. toen ik hem vertelde hoe ik Wagner bewonderde, zei hij: "Dat denk je maar – je bent nog te veel verbaasd – Over 10 jaren zal je pas bewust beginnen te genieten" – Van "Paradies und Peri" van Schumann zei hij: "Wat is dàt nou voor een ding!" Zola vond hij alleen maar een handig journalist – Hij scheen toen wel van Grieg te houden, want hij vroeg mijn broer, de violist, een vioolsonate met hem te spelen – Hij ried mij en mijn broer sterk af te studeeren aan een conservatorium – en hij ried ons aan Kerkmuziek in Regensburg te studeeren, maar niet Bach, wiens muziek hij te protestant vond – Eenige jaren later toen ik en eenige vrienden van me het plan hadden een muziekblad op te richten, ried hij ons dat sterk af – Hij zei: "Jullie weten te weinig!" Diepenbrock was een groot vriend van mijn oom Antoon Derkinderen die toen directeur was van de Academie voor beeldende kunsten in Amsterdam – Beiden hadden veel gemeen met elkaar, en hadden niet veel geduld met aankomende enthousiaste musici – Op de eerste uitvoering van Strauss' "Heldenleben", verlieten beide de zaal – Diepenbrock zei later tegen me: "Die muziek is te Amerikaansch!" Dat maakte ons kwaad, maar het karakter van Diepenbrock kennend, kwam me dat achteraf niet zoo vreemd voor – Wel bewonderde hij "Todt und Verklärung" – en ging naar het hotel waar Strauss toen logeerde, om het hem persoonlijk te zeggen – Hij trof hem echter niet thuis – Ik schrijf U deze brief in het zakelijk-materieele Amerika waar een oprecht musicus zich wel eenzaam moet voelen − Uw boekje was me een groote troost, waarvoor ik U dank zeg –

Met de meeste hoogachting,

Uw Henri Schultze

Verblijfplaats: Amsterdam, Bijzondere Collecties UvA