MATTHIJS VERMEULEN

Matthijs Vermeulen

aan

Charlotte Köhler

Amsterdam, 14 juni 1951

Amsterdam

Herengracht 330

14 Juni 1951

Zeer Geachte Mevrouw Köhler,

Uw brief van gisteren heeft mij zeer getroffen. Hartelijk dank voor het vertrouwen dat U in mij stelt. Ik hoop dat Uw plan verwezenlijkt kan worden. Op 't ogenblik is Van Beinum nog aan de Riviera. Zoals U weet neemt hij zich voor om het laatste concert van het Festival te dirigeren in de Apollo-Hall. Of dit idee (dat naar een manifestatie zweemt) tot zijn werkelijke wensen behoort kan ik niet uitmaken. Doch die uitvoering vindt pas plaats midden Juli (– ik wou dat we zover waren, par manière de dire –), en ik geloof niet dat hij er veel lust in heeft (maar dit is enkel een vermoeden van me) om zich vroeger dan hij strikt noodzakelijk oordeelt op dit tamelijk afgezaagde muziek-feest te vertonen. Wij moeten dus afwachten. Het lijkt mij nogal riskant om een zieke te confronteren met een zieke. Dat is homeopathie in haar extreemste gedaante en toepassing. Gisteren was ik bij Jettie en omdat zijzelf over Van Beinum begon, en mij wederom liet merken dat zij niets goeds verwachtte van dat optreden in de Apollo-Hall, heb ik haar maar vast gezegd dat zij in géén geval (mocht zij Van Beinum spreken) iets moet laten blijken van argwaan, wijl zo'n tekort aan vertrouwen Van Beinum slechts zou kunnen verzwakken. Natuurlijk zou zulk een confrontatie, wanneer het moreel (waarvan alles afhangt) bij de twee zieken sterk is, een uitstekend gevolg kunnen hebben voor beiden. Ik ben echter nog niet helemaal zeker van Jettie's moreel en over Van Beinum's moreel ben ik bijna totaal onkundig. Zodra hij hier is zal ik proberen wat mogelijk is. Wat mij betreft zou ik er niets op tegen hebben om "paardemiddelen" te (zien) gebruiken. Maar men moet een ander heel goed kennen (dat zult U wel weten) om ervoor te kunnen instaan.

Vermoedelijk kunt U mij nog aanwijzingen geven? Doet U het dan.

Met vriendelijke groeten,

Uw

Matthijs Vermeulen.