MATTHIJS VERMEULEN

Componist, schrijver en denker

19470130 Matthijs Vermeulen aan H. Vincent-Noomen

Matthijs Vermeulen

aan

H. Vincent-Noomen

Amsterdam, 30 januari 1947

Amsterdam 30 Januari 1947

Beste Hans,

Het zal je wel verwonderd hebben, dat juist in de week, toen ik je protest-brief ontving tegen de verwaarloozing der verzets-kunstenaars, er in de Groene een artikel van me gepubliceerd werd over negen pianisten, van wie slechts één niet onder verdenking kon vallen van collaborationnisme. Dat zijn zoo van die ongelukken. Geloof me, wanneer ik je zeg dat ik het duizendmaal liever andersom gehad zou hebben. Maar er is niets aan te doen. Ik bekeek het probleem van alle kanten. Het eenige goede standpunt blijft dat der waarheid. Ik weet niet hoeveel verzets-musici er zijn, die zich op een podium kunnen meten met de Kulturkamerdienaars. Ik ontmoette ze nog niet. Misschien vind ik ze nog, want als ze eminent zijn zullen ze zich niet altijd laten onderdrukken. Maar gesteld dat er zeer voortreffelijke verzets-kunstenaars bestaan die wij met de bitterste onrechtvaardigheid veronachtzamen. Ondanks ons. Ik ben er dan zeker van dat zij in hun binnenste een vlam of een vlammetje zullen dragen van klaarheid en trots, welke de collaborationnisten nimmer kunnen kennen, altijd zullen missen en benijden, waarmee zij zich nooit zullen verwarmen. Het is geen schrale troost, dunkt me, zoo'n bezit. Dat licht, als 't echt is, zullen zij vroeg of laat omzetten in muziek. Ik wacht erop.

Je vraagt naar je vriendin Anny en "haar" kinderen.

Anny is gestorven op 7 September 1944, 's middags 5¾, dood-alleen, in het hospitaal van St-Germain, ten gevolge eener operatie (maagvernauwing) welke zij ondergaan moest doch die zij wegens de ontberingen van den oorlog niet verdragen kon. Wij waren zeer goed samen tot aan haar laatste uur, en ik mag wel zeggen, dat wij het zijn tot nu toe.

Haar zoon Josquin, mij het dierbaarst van onze vier kinderen, vrijwilliger in 1939, vrijwilliger in 't Fransche verzet, en vrijwilliger in 1944, toen hij naar Afrika ging, is gesneuveld bij een aanval in de Haute-Saone op 9 october, 's middags 4 uur. Hij ligt begraven onder een Fransche vlag, in het dorpje Servance.

Haar zoon Roland, vrijwilliger in 1939. Krijgsgevangen van Juni 1940 tot April 1945. Sinds getrouwd.

Haar zoon Donald, vrijwilliger in September 1944, was bij de innemers van Berchtesgaden, vandaag bij het bezettingsleger van Weenen.

Haar dochter Anny wil non worden, doch heeft haar voornemen om verschillende redenen nog niet kunnen volvoeren. Op 't oogenblik is zij bij haar broer Roland.

Ik heb dus veel in Frankrijk achtergelaten. De kinderen van Anny (begraven te Louveciennes) en mij waren altijd en bleven nog zeer goed met me.

Mijn huwelijk met Thea Diepenbrock, op 8 Augustus 1946, te Louveciennes, is een wonder dat wij zelven tevergeefs trachten te begrijpen en te verklaren.

Ik hoop dat alles uitstekend gaat bij jullie.

Met hartelijke groeten

Matthijs Vermeulen.

louter in transcriptie overgeleverd

Verblijfplaats: Amsterdam, Bijzondere Collecties UvA