MATTHIJS VERMEULEN

Matthijs Vermeulen

aan

Thea Diepenbrock

Louveciennes, 19 juni 1946

Louveciennes 19 Juni 1946

Woensdagavond

Mijn lieve schattige brommerd,

al verscheidene uren is mijn hoofd een beperkt aantal woorden draaiende en keerende om ze te schikken tot een behoorlijken zin, doch tot dusverre zonder dragelijk resultaat. Ik zou eenvoudig willen zeggen wat ik denk en voel doch de Hollandsche taal laat 't niet toe. Dit b.v.: Thea D. en M.V. verheugen zich hun vrienden te laten weten dat zij op ... 1946 getrouwd zijn te Louveciennes. Zoo iets zou me bevallen, of iets dergelijks. Het vervelende van die phrase is dat "zij" kan slaan op T.D. en M.V. maar ook op "hun vrienden"! Ik zie geen kans deze équivoque te verhinderen. Jij? Wanneer jij daar geen been (!) in ziet en de geest der redactie lijkt je goed – verander wat je wilt – ga dan je gang! Maar ik sta erop dat jouw naam in de eerste plaats komt, en ik hoop dat je me niet den smaad aandoet om hierin wijziging te brengen. Het is me onbekend wat de usanties bij deze gelegenheid voorschrijven, doch al zouden zij het tegendeel gebieden ik stoor me daaraan niet omdat er in de andere volgorde iets tegen een intiem gevoel van me aanbotst.

Van harte gefeliciteerd met je bezoek bij les trois aieules. Die zorg heb je tenminste niet meer. En ik heb den indruk dat die confrontation redoutable niet kwaad, ja goed is afgeloopen. Tita (zeg me op een keer 's wie Tita is) heeft wel gelijk wanneer zij bezwaren oppert tegen mijn maatschappelijke onvoldoendheid. Dat is ook mijn eigen opinie. Het ergste dunkt me haar ongeneeslijkheid. Want al had ik b.v. een inkomen van een ton per maand of per week, ik zou toch nog iets zeer onmaatschappelijks behouden, d.w.z. een persoon blijven die zich in al zijn reacties, reflexen en gedragingen niet laat leiden door een code, maar door een "drijfveer" welke hij zelf niet definieeren en waaraan hij ook niet veel verbeteren kan. Totnutoe echter ben ik er zonder ongelukken doorheen gelaveerd en wellicht, vertrouw ik, zal 't onder jouw régime hoe langer hoe vlotter gaan!

Het doet me erg veel genoegen dat het eerste artikel van me je goedkeuring verworven heeft. De meening van de rest der menschen kan me geen zier schelen, maar dat de jouwe me gunstig is verblijdt me werkelijk, wijl in het tegenovergestelde geval ik 't hartgrondig met je eens zou zijn en me een hoop verwijten zou maken. Zoo is nu eenmaal mijn mechaniek. Dus nu ook ben ik het roerend met je eens (hoewel in mijn binnenste ik je een beetje indulgent vind!) en maak me lekker geen gewetensbezwaren.

De Groene seinde me vandaag dat het stuk is aangekomen. Tant mieux. Het zou me eenigszins gespeten hebben als 't verloren was geraakt want ik had er een paar dingen bijgevoegd waarvan zij er ad libitum een kunnen reproduceeren als illustratie, hetgeen het artikel pittoresker zou kunnen maken. Je moest me noodig schrijven: "ik ben benieuwd wanneer ze hier daarmee gaan dweepen"!! Ze zijn er best toe in staat en dan was ik er de schuld van. Je man! Maar zoo is de journalistiek. Toch is die Dubuffet de eenige origineele schilder die zich sinds jaren vertoond heeft en dat lijkt me geen kleinigheid après tout.

Hierbij stuur ik je ook het tweede, dat ik vanmiddag expedieerde. Het bevat onder bewonderende termen, een totale veroordeeling der moderne kunst, en 't interesseert me hoe ze dat zullen opvatten. Ik hoop dat je 't met plezier kunt lezen, (al was 't maar omdat 't altijd geschreven is in jouw atmosfeer, in de stemming welke ik van jou heb) maar als 't niet zoo is zeg 't me dan steeds. Ik zou wel willen weten welke uitdrukkingen je in 't eerste gefranciseerd schijnen. Maar "ongestuime", mijn radio-actief gemalinnetje, is geen germanisme! Ik heb er Van Dale op nageslagen. Hij zegt: "dichterlijk" voor onstuimig!! Bien fait pour toi.

Wat denk je van de noot die ik aan 't tweede artikel toevoegde? Ik heb de redactie geschreven dat zij ze kunnen schrappen wanneer zij ze te toegevend achten en voor ’t oogenblik in Holland ongewenscht. Ik voor mij zou geneigd zijn om ten opzichte van die rampzalige lafaards een modus vivendi te vinden, doch zal me hierin geheel plooien naar jou.

Kreeg bericht vandaag dat je chèque is aangekomen te Versailles en dat er een pakje ligt bij Air-France. Zou 't zijn wijl ik twee dagen liet voorbijgaan om het te halen dat 't hemd van Jany ons gestolen werd?? Zat 't in het pakje met 't brood? Ik ontving ook de schoenen van Hijman. Ze zijn stevig, maar een beetje klosserig, grof en wat te groot. Een gekregen paard echter moet je niet in den bek kijken! Roland en Marcelle stuurden me de foto van hun bruidspaar en vragen mij "leurs pensées respectueuses à Théa" over te brengen. Mijn dochter ontving mededeeling van haar parrain dat haar verzoek tot intreding bij de Augustinen a été très favorablement accueilli par la Mère Supérieure.

Over het A.D.-nummer van Mensch & C^ie, dezen middag aangekomen, ben ik niet bijzonder gesticht. Welk een gebrek aan tenue en aan stijl in 't meerendeel der artikelen! Dat van Dresden! Effroyable. Dat van Hol! Dat pedante, gluiperige geteem van Pijper! En welk een idee saugrenue, biscornue, stupide, om daarvoor een artikel te vragen over Wagenaar van die meneer Rammelaar! Wat een platvoetigheden! Horrible. Honderd maal erger dan Holland van 1846, quel manque d'élévation. Welk een onbenulligheid als gedachte en als redactie de twee pagina's van Engelman!! J'en suis stupefait. Un laisser-aller pareil! C'est honteux. Ik ben blij dat ik daar niet bij sta. Franchement. Ze maken me aan 't koken, die lummels. Wat moet je daarmee aanvangen? Van Pommetje's sonnet bevallen me enkel de terzinen. De quatrijnen zijn geforceerd, houterig. En wat heeft dat "Duitsch bloed"daar te maken! Zeker een idee van Paapje. Ik zou er doodongelukkig om zijn als ik die foto van jullie vieren niet zoo alleraardigst vond. Zooals jij op schoot van je moeder bent, dat is werkelijk prachtig. En je moeder ook. Wanneer is die foto genomen? Het artikel van Reeser heb ik nog niet kunnen lezen. Ik hoop dat 't goed is.

O Thea! Waarom hoor je dat zoo graag? Is het niet te veel een zucht? Een zucht van innigheid, van verteedering, van dankbaarheid, van verluchting, van verlangen dat je me lief vindt, van vreugde dat ik het zeggen kan, van geluk wanneer ik je in mijn armen heb, van liefde die liefde vraagt, van liefde die liefde voelt, van bidden naar je, van antwoorden, o Thea, op wat je me geeft, en op wat je bent, liefste, voor je Matthijs.

Een zoen, schat, en tot morgen.

Verblijfplaats: Amsterdam, Bijzondere Collecties UvA