MATTHIJS VERMEULEN

Componist, schrijver en denker

19430514 Matthijs Vermeulen aan Thea en Joanna Diepenbrock

Matthijs Vermeulen

aan

Thea en Joanna Diepenbrock

Louveciennes, 14 mei 1943

Louveciennes (S et 0)

2 Rue de l'Etang

14 mei 1943

Lieve Thea en Joanna,

Je vergeeft me, denk ik, dat ik met mijn schrijven erg over tijd ben. Ik heb groote strubbelingen gehad met mezelf. Misschien zijn ze voorbij. − Verbeeld je de kraai van Poe met zijn nevermore was voor mij een heele volière geworden. Van den ochtend tot den nacht hoorde ik den klank "geweest". Hij heeft een verschrikkelijke bekoring. Bij 't begin was er iets vernietigends in, iets verlammends. Langzaam heeft het zich opgeklaard en vond ik er de bron van een zonderlinge, zeldzame emotie, alsof iemand met alle kracht en met volle geweld zich willens storten zou in een onmetelijke duizeling. Want om de waarheid te zeggen hoor ik het nòg dat "geweest" en als ik me voor het witte papier zet, of eraan denk om een pen te nemen, gaat dat allemaal opnieuw opborrelen. Maar heb ik het recht om jullie te mengen in dat orkanisch gewoel? Is het niet oneindig beter dat geen sterveling er iets van merkt? De eenige, waarschijnlijk, die mij verstaan zou, en de eenige, waarschijnlijk, dien ik verstaan heb, is Diepenbrock. En hij behoort tot dat "geweest". Zooals je zegt, Thea, kort en krachtig: de lente is het aangrijpendste der seizoenen! In deze paar woorden en paar regels kun je, fée merveilleuse, den geest lezen mijner finale. Zij is over de helft, ondanks alles. Van morgen heb ik een nieuwe scène ervan op touw kunnen zetten die me zoo buiten mezelf bracht dat ik voor het witte papier niet terugdeins, hoewel dit de slechtste dispositie is, vrees ik, om je te schrijven. Doch voor ik mij er geheel weer in onderdompel in die nieuwe scène moet ik je toch even uiten hoeveel onuitsprekelijks er blijft, op gevaar af van me te hooren antwoorden met het motto hier van mijn jongens: Fais donc pas toujours du sentiment! Alsof er iets anders bestaat in muziek. Waarop ik meestal antwoord: un compositeur est quelque chose de tout à fait impossible. Of: il ne compose pas le compositeur! Curieuze sensatie om zich in zijn eigen bijt een vreemde eend te voelen.

Met veel lieve gedachten is dit het voornaamste.

De hemel heeft een geschenk gezonden dat gelukkig mijn middagen in beslag neemt. De storm van Zondag heeft een boom ontworteld dien Donald en ik klein maken. Zoo zaag ik en hak ik wederom voorloopig. Voor den winter is dat een opluchting en een ongelooflijk buitenkansje. Hoe gaat het met uw werk Thea? Vordert het boek? Ik heb het werkje van Reeser gelezen en tot mijn spijt vond ik het erg plat. Het lijkt me dat hij schrijft over Diepenbrock, zooals men vroeger schreef over Zweers, Dopper en Verhulst. Ik vraag me altijd af in zulk geval: wat zou de auteur daarvan zelf denken als hij las wat ik schrijf.

Tot spoedig hoop ik. Met veel hartelijks van allen

uw toegenegen

Matthijs Vermeulen

Verblijfplaats: Amsterdam, Bijzondere Collecties UvA