MATTHIJS VERMEULEN

Adriaan Roland Holst

aan

Matthijs Vermeulen

Bergen, 18 oktober 1937

Bergen, N.H.

Oct. 18. '37.

Maandag.

Beste Thijs,

Het geeft een goed gevoel, je weer te kunnen schrijven en ik ben Anny dankbaar voor haar opgetogen briefkaart. Natuurlijk heb ik je zwijgen nooit kwalijk genomen, en zeker niet toen ik er door Rik de verklaring van wist. Het heeft aan mijn gevoel van oude vriendschap nooit iets afgedaan; het heeft dat gevoel alleen wel gedrukt en bezorgd gemaakt.

En deze briefkaart vervult mij nu plotseling met de hoop, dat die bezorgdheid zal worden opgeheven. Met heel mijn hart hoop ik, dat deze opening inderdaad een bedding zal blijken, waardoor je leven weer stroomend zal kunnen worden. Je kunt ervan overtuigd zijn, dat er in Holland niet weinigen van de besten zijn, die altijd voor jou en op jou bleven hopen. Dat mag dan weinig helpen in de jaren van benauwenis, maar het kan je toch deugd doen van den dag af, dat het weer vrij komen begint.

Helaas moest ik eergisteren avond gaan eten bij vrienden, die geen radio hebben (evenmin als ikzelf), zoodat ik de uitvoering van je werk niet kon hooren. Maar het was mij op dat uur een troost te denken, dat daar in de verte een man stond te dirigeeren, die misschien de verwante musicus zal blijken, naar wien je zoolang uitzag.

Ik laat het ditmaal bij dezen maar korten brief. Den laatsten tijd voel ik mij door verschillende omstandigheden (van mijn werk en ook andere) in een dreigend nauw gedreven, en dat maakt mij het schrijven moeilijk. Bovendien wacht ik nu liever eerst, of ik iets van jou hoor – dit is zonder een zweem van verwijt, maar dat begrijp je wel.

Bedank Anny vooral voor haar kaart.

Hartelijke groeten, ook aan haar, en een hand van

je

Jany

Verblijfplaats: Amsterdam, Bijzondere Collecties UvA