MATTHIJS VERMEULEN

Componist, schrijver en denker

19321012 Matthijs Vermeulen aan Daniël Ruyneman

Matthijs Vermeulen

aan

Daniël Ruyneman

Louveciennes, 12 oktober 1932

Louveciennes (S et O)

21 Rue de Voisins

12 October 1932

Beste Ruyneman,

Het ontbrak me indertijd totaal aan lust om je te antwoorden op, te bedanken voor de toezending der critieken. Ze waren ontmoedigend ver beneden peil, zelfs beneden Hollandsch peil. Wanneer 't Strijk-trio indruk gemaakt heeft, des te beter. Ik heb er niets van gemerkt! Mijn briefwisseling met Dick Waleson is zelfs doodgeloopen na een laatste schrijven van mij. Waarom? En tusschen haakjes: Wat kwam er terecht van mijn viool-sonate? Nimmer een woord van gehoord!

Het zou me plezier doen reëel lid te zijn van je vereeniging doch ik kan geen contributie garandeeren. Ik kom precies rond in een vierkanten cirkel. Schrijf me voorloopig op als eere-lid. Voor de rest maak ik op geen andere gunsten aanspraak. Ik bewonder je pogingen en je hardnekkigheid om onze tijdgenooten te overreden tot een muziek die niet op een of andere manier surrogaat is en herkauwing, maar hoe meer ik je volharding bewonder, hoe minder ik geloof aan resultaten. Dit verhindert niet dat ik op elk oogenblik van het etmaal bereid ben om effectief samen te werken tot een effectief doel. Wanneer er iets gedaan kan worden stel ik me gaarne beschikbaar zonder illusies. Wat je eventueele plannen betreft: je weet dat ik drie symphonieën heb. De 1e en de 3de kunnen vanavond in repetitie genomen worden, want de partijen zijn uitgeschreven en gecorrigeerd. Voor de 2de zou ik een subsidie noodig hebben om de copie-kosten te dekken. Geen haar op mijn hoofd denkt eraan om ze zelf te dragen. Ik heb genoeg kapitaal, energie etc. etc. gestoken in deze ondernemingen. Ken je een dirigent (Georg Fitelberg of een ander) en komt hij bijgeval in Parijs, ik zal gaarne met hem raadplegen. Maar mijn ervaringen met deze leiders van onze muziek, hebben elke neiging tot persoonlijk initiatief in mij gedood. En ik rouw er niet om.

Mijn tweede violoncel-sonate ligt sinds 1926 onvoltooid. Gebrek aan tijd. Het journalistiek werk absorbeert mij geheel, en hoe langer hoe meer. Onmogelijk om twee zulke antinome heeren te dienen. Onmogelijk ook tot dusverre om de journalistiek te laten schieten.

Vergeef me de vertraging van dit schrijven. Onze correspondentie heeft altijd hiaten gehad. Geloof me, met wederkeerige groeten van mijn vrouw, en met de verzekering mijner onverzwakte sympathie,

Gaarne Uw

Matthijs Vermeulen

Ik ontving niet de September- noch de October-aflevering van je tijdschrift.

Verblijfplaats: Den Haag, Nederlands Muziek Instituut