MATTHIJS VERMEULEN

Matthijs Vermeulen

aan

Thea Vermeulen-Diepenbrock

Amsterdam, 25 september 1965

Zaterdagmorgen 25-9-65

Liefste,

Gisteren, na je vertrek, niets gedaan da wat gelezen, en daartussendoor gesoesd, gedroomd, onbekwaam tot iets van eigen onderneming. Van mijn val in de tram merk ik niet het geringste spoor van nadelig gevolg. Ik heb de onwaardeerbare chance gehad te kunnen vallen recht als een kaars en niet eens de tijd of de opwelling te hebben om mijn armen uit te slaan. Het geschiedde trouwens met een onvatbare snelheid. Mij verbaast in dergelijke omstandigheden altijd de volmaakte koelbloedigheid waarover ik beschik. Het brengt me helemaal niet in de war, mij, die in ontelbare aangelegenheden getoond heb spoedig in de war te kunnen raken. Toch is het zaak voor me om op te passen en ik zal het doen ook. Ik overtreed geen enkele verkeersregel meer! Lief van je, mij niet gevraagd te hebben om niet meer met de tram te gaan.

Kort nadat je weg was verscheen de hoofdzuster. Gerberts. Om te informeren. Maar we waren al gauw aan 't praten. En hebt u al weer bezoek gehad van uw vrouw? Wat een mooie bloemen toch! En ik: Ja zuster, ze zijn werkelijk mooi. En ze zijn geplukt voor U, want mijn vrouw zei me dat zij ze u graag zou hebben aangeboden, maar dat zij niet durfde omdat ze bang was dat 't tegen het reglement zou zijn. Toen zij: Oooo wat aardig. En ik: Mag ik ze u dan misschien aanbieden? U ziet ik heb daar nog zo'n ander mooi boeket. Zij kreeg een kleur van plezier en zei: O, dank u meneer Vermeulen, heel, heel gaarne." Het was prettig zo iets te beleven.

Even later, vlak na mijn avondeten Prof. Jongkees. Ik was juist midden in een zeer hevige aanval van pijn. Ik had er tranen van in de ogen.

Ik legde hem het verloop van zo'n crisis voor. En terwijl ik daarmee bezig was, week de pijn. Na beraad met de hoofdzuster, heeft hij pillen tot mijn beschikking gesteld, in te nemen daarvoor of tijdens. Ik zei hem dat ik onmogelijk kon gissen wanneer die aanvallen begonnen. Hij heeft me toch maar de tabletten gegeven. Maar ik ben van plan ze slechts te gebruiken in de uiterste nood, als b.v. de crisis langer dan vijf minuten zou duren.

Hij had een gesprekje met de hoofdzuster dat hij voerde op een andere toon, met een ander accent, waarvan ik niet veel verstond, maar begreep dat er sprake was of ik hier zou weggaan. Het slot was "dat hangt dus alleen maar af van ginds, – waarmee de Leeuwenhoek bedoeld was. Tot afscheid zei hij me: Nou, dan is u tot Maandag in ieder geval nog hier. Ik moet hem Maandag daar eens nader over polsen.

Zo. Er zijn al verschillende zusters onderdoor geweest, en nu de schoonmaakster. Ik ga eens kijken hoe het buiten is.

Een zuster die komt soppen heeft mij doen verhuizen naar de bank in de hall. Dat brengt mij op zuster Meirink, de plaatsvervangende hoofd-zuster, die mij al verschillende keren gesproken heeft, zonder dat ik haar functie kende, maar voor wie ik instinctmatig uit mijn stoel op rees als zij verscheen. Een rijzige, ietwat knokige gestalte en gelaat, zwart haar en bril. Zij beredderde mij nogal waaraan ik weinig gevolg gaf. Vanaf heden ben ik van plan haar raad te volgen. Zij had mij al enkele keren voorgehouden: Bestralen is wel wat, maar u moet vooral veel spoelen met bosbessensap; drie glazen per dag; en vooral veel drinken zolang u bestraald wordt, ook bier, houdt u van bier? Etc. Ik geloof wel dat ik me de laatste twee dagen dorstiger voel dan gewoonlijk en ook wat moe in de dijen, maar heb overigens nog geen andere invloeden bespeurd van die imponerend geheimzinnige machine.

Nu geloof ik langzamerhand wel onze schalk te kunnen verwachten: Het was heel prettig voor me zo wat voor de vuist weg met je te kunnen babbelen.

Half twaalf

Odilia geweest. Juist voor de koffie. Wij zijn niet gaan wandelen. Heel gezellig en vlot gekeuveld over schoolzaken en een aantal andere dingen. Kwart voor elf een beker soep voor ieder. Gebracht door Fiekie, die zuster Nieuwenhof heet. Ik schrijf het om 't goed te onthouden en dat je het weet. Dan samen naar de tram. Buitengewoon genoegelijk.

Verblijfplaats: Amsterdam, Bijzondere Collecties UvA