MATTHIJS VERMEULEN

Componist, schrijver en denker

19590201 Matthijs Vermeulen aan Eduard van Beinum - concept

Matthijs Vermeulen

aan

Eduard van Beinum

 

Laren, 1 februari 1959

Laren (N.H.)

Drift 45

1 febr. 1959

Beste Eed,

Sinds gisterochtend is de Symphonie op Donemus. Jurris [lees: Jurres] heeft me beloofd dat ik eind van de volgende week drie grote exemplaren zal [lees: kan] kopen. Een voor jou, een voor het Prins Bernhard Fonds dat mij gesubsidieerd heeft, en een voor mij.

Misschien kom ik je jouw exemplaar eigenhandig aanreiken. Telefoneer me of je dat schikt. 5136.

De Symphonie is candidaat voor de Prof. van der Leeuw-prijs. Ik sla mijn kansen niet hoog aan. Maar des te meer achtte ik mij verplicht om een bewijs te geven van mijn tegenwoordigheid. Ik mag daar niet afwezig zijn.

Ik sprak met Jurris ook over het Holland-Festival. Hij meent, evenals ik, dat het Festival een betere tribune is voor de Symphonie dan het Concertgebouw. Een uitvoering van het Concertgebouw blijft locaal, overschrijdt niet de grenzen van dit land. Bij het Festival is waarschijnlijk wat meer repetitie-tijd beschikbaar.

Doe je best, voor een keer.

Ik zou wel eens zeer openhartig met je willen praten over de volgende kwesties:

Waarom heeft het Concertgebouw mijn 70ste verjaardag niet herdacht? Weet je dat ik de enige noemenswaardige Hollandse componist ben tegenover wie het Concertgebouw zich ooit zulk een beledigende en paradoxale uitzondering gepermitteerd heeft?

Waarom heb je mijn Tweede Symphonie, die onmiskenbaar succes had op het Festival, nooit herhaald in het Gebouw?

Waarom heb je mijn Passacaille, die eveneens pertinent succes had, nooit herhaald?

Waarom heb je de orkest-partituur nooit bekeken van La Veille, dat een zeer goed en indrukwekkend ding is, ik verzeker het je. Dat zou een uitstekende partij zijn voor Cora Canne Meyer. En er is gebrek aan stukken voor alt-mezzo-sopraan!!

Menigeen vindt dat zonderling, onbegrijpelijk. Mij zit die slordigheid, die onverschilligheid van jou tegenover mij als componist soms erg dwars. Behalve dat je mij hiermee belangrijke financiële schade doet, berokken je mij daarenboven groot moreel nadeel bij "het publiek", en ten overvloede bij mijzelf. Want dat heeft me dikwijls gedeprimeerd. Je haast negatieve houding tegenover mijn muziek heeft nooit mijn bewondering voor je verminderd, en ook niet mijn vriendschap. Maar die achteloosheid van je is een ernstige factor van stoornis voor mijn gemoedsrust. Bovendien: Ik heb die onbillijkheid van jou niet aan je verdiend, hoewel ik mij niet gaarne daarop beroep. Stellig verdient mijn muziek dat onrecht niet, want een originelere, een interessantere vind je nergens, al zou je ernaar zoeken, daarvan ben ik heilig overtuigd. Ten slotte: met die lakse houding schaad je niet minder jezelf dan mij.

Deze grieven moesten mij van 't hart, nu wij met de Zesde in zee gaan. Zij hoeven je niet te ontstemmen. Ik zet één zaak voorop: Mijn genegenheid voor jou en mijn bewondering voor jou zijn tegen alles bestand, en onaantastbaar. Denk echter niet dat me dit altijd gemakkelijk valt. Daarom juist wil ik die hindernissen kwijt raken door ze te zeggen.

Niet nodig mij te schrijven. Of je zoudt het niet moeten kunnen laten. Dan graag! Als ik niets van je hoor (telefonisch) zend ik je de symphonie over de post. Ik heb van je opmerkingen geprofiteerd, en je voorgestelde wijzigingen overgenomen, op één na, die me onmogelijk scheen. Je kunt me gerust kritiseren. Voor redelijke, technische kritiek ben ik zeer toegankelijk. Ik heb onbeperkt vertrouwen in de werking van de symphonie.

Veel hartelijks aan Sepha namens Thea en mij. Odilia beveelt zich bij je aan. En ik ben als van ouds onveranderbaar

je getrouwe

Matthijs.

 

concept

 

Verblijfplaats: Amsterdam, Bijzondere Collecties UvA