MATTHIJS VERMEULEN

Eduard van Beinum

aan

Matthijs Vermeulen

XXX (USA), 19 november 1954

19 Nov. '54

Beste Thea en Matthijs,

Morgen begin ik aan het eind van tour (8 concerten). Het was wel interessant, alleen al om te constateeren dat ik nooit in dit land zou kunnen leven. Het is te groot – te leelijk – te grof – en de manier waarop ze het leren bekijken is geloof ik net zoo: Hoewel we veel vriendelijke gastvrije menschen hebben ontmoet en we van alle kanten verwend zijn voel je je een vreemdeling tusschen "vreemdelingen", het klinkt gek, maar het is zoo. Het belangrijkste van de heele onderneming was voor mij het vaststellen, dat het muziek maken, het meeste vreugde en voldoening gaf, en dat al die lastige 100 kerels mij dit absoluut toegeven en het meenen ook.

Dit feit is voor mij alleen al de heele moeite waard. Ik geloof best dat hier een goed muziekleven kan komen – maar dan moeten ze erg gauw en intensief beginnen met hun plaatselijke orkesten en muziekscholen te steunen en te beschermen. Het zal een helsche en uitermate moeilijke taak zijn voor enkele idealisten, over 100 jaar zal je pas een resultaat kunnen zien. Razend moeilijk om een jeugd op te voeden waar de woorden greatest – biggest – in de mond bestorven zijn en het muziekleven in handen is van managers. Alleen al het idee dat je de meeste tijd in een zaal van boven de 5000 zit te spelen is al belachelijk. Ik geloof dat elke zaal boven een capaciteit van 3000 toehoorders een paskwil is. Ik schrijf je dit alles maar in telegramstijl, omdat ik bij mijn thuiskomst dit liever alles eens bespreek. De orkestleden houden zich best – spelen goed – Kubelik doet het ook uitstekend en had een zeer hartelijke en demonstratieve ontvangst in Chicago. Sepha en ik houden ons best, verlangen naar onze vrienden – naar David – zelfs een beetje naar de Telegraaf!

Inmiddels weet mijn manager (een soort Paus – maar een kwaadaardige (wat een gek woord als je dat schrijft)) dat ik niet geïnteresseerd ben in America. Zal de zooveelste stomme streek wel zijn in mijn leven. Bel je me als ik terug ben.

Veel hartelijke groeten en een stevige V van

Sepha en Eed.

louter in transcriptie overgeleverd

Verblijfplaats: Amsterdam, Bijzondere Collecties UvA