MATTHIJS VERMEULEN

Matthijs Vermeulen

aan

Van Loghum Slaterus' Uitgeversmij (K.F. Proost)

Amsterdam, 10 februari 1951

10 Febr. 1951

Zeer Geachte Heer,

Wegens het vertrouwen dat U mij schenkt door mij uit te nodigen tot medewerking aan een Hollands reflex van "Wat het leven leert", zou ik U gaarne antwoorden met een spontane uitdrukking mijner erkentelijkheid en met de toezegging dat ik de opgedragen taak zo doelmatig/goed mogelijk zal trachten te vervullen.

Doch na de ruime bedenktijd welke Uw schrijven van 24 Jan mij verleende, schijnt het mij noodzakelijk U mede te delen, dat de voornaamste ervaring die ik van "het leven" kreeg, geresumeerd zou moeten worden in de formule: milliarden gebeden stijgen dagelijks doelloos en nutteloos op naar een gebied waar niemand ze nog hoort, of waar ze door verschillende factoren worden geneutraliseerd, geannuleerd. De gewichtigste (hoewel niet de enige) conclusie welke ik na rijp beraad verplicht ben te trekken uit "het leven" dat ik bijwoonde, moet dus luiden: alle godsdienst ging failliet; ongeveer alle moraal ligt bankroet, alsook bijna de hele philosophie, en ik zie niets dat deze drie onmisbare waarden zou kunnen vervangen, noch iets in het algemene denken dat mogelijkheid verschaft voor een nieuwe, deugdelijke basis.

Een dergelijke ervaring is zonder twijfel exact en actueel. Alvorens echter aan 't werk te gaan zou ik van U willen vernemen of U haar geschikt oordeelt voor publicatie. Als U vindt van niet zou tot mijn spijt daaruit volgen dat ik Uw zeer gewaardeerde uitnodiging moet afwijzen.

Met de meeste hoogachting Uw mening hierover tegemoet ziende

M.V.

concept

verblijfplaats: Amsterdam, Bijzondere Collecties UvA