MATTHIJS VERMEULEN

Componist, schrijver en denker

19451228 Matthijs Vermeulen aan Thea Diepenbrock

Matthijs Vermeulen

aan

Thea Diepenbrock

Louveciennes, 28 december 1945

Louveciennes

28 dec. 1945. Vrijdag

Liefste,

de tiende dag; weer een pijl in mijn boezem; niets van Thea. De grillige post, hoop ik, wil een nieuw record vestigen: zes, zeven tegelijk. Maar als ik niet las, als je woorden van tien dagen geleden "tout ce qui m'arrive de toi est bien. Ik omhels je, liefste." niet vóór me lagen, als ik ze niet zag in je blauwe inkt op wit, dan hield ik 't niet uit! Je vermetele soeverein, mijn koningin, dankt het aan die letters dat hij welgemoed blijft. Hij is je "ontzaglijk dankbaar"; hij vindt je ontzaglijk lief.

Gisteravond ben ik begonnen aan Jany te schrijven; er lag sinds ruim een maand die brief van hem op mijn tafel welken ik slechts voor de helft gelezen had, en slechts gedeeltelijk beantwoordde. Elken dag keek ik ernaar, dacht ik eraan... ondervragend. Straks zal ik mijn antwoord beëindigen. Moge het den afstand verkorten. Het zal hem aanzetten om te doen wat hij kan. Ik voor mij, ik kon 't niet meer laten. Ik moest schrijven aan Jany.

Vannacht, tusschen vier en half vijf, werd ik opnieuw gewekt, ik weet niet door wie, door mijn binnenste of door jou? en wakende hebben wij ons zeldzaam, verliefd, toekomstig gesprek van dien anderen nacht hervat, vervolgd. Waarover liefste, spreek jij met mij in je allerdiepste binnenste? Weet je 't? Kun je 't me zeggen?

Het beweegt me; het ontroert me. Wat is 't? Droom van werkelijkheid?

Ik omhels je teeder. En gauw nu die dageraad van je,

voor je Matthijs

Verblijfplaats: Amsterdam, Bijzondere Collecties UvA