MATTHIJS VERMEULEN

Thea Diepenbrock

aan

Anny Vermeulen-van Hengst

Amsterdam, 19 oktober 1943

19 Oct. 43

I

Lieve Anny, ik maak me wel bezorgd dat ik nog steeds niets van je hoor, ik vrees dat je het nog niet goed maakt. Van v. Wezel kreeg ik een telephoon dat de sonate aangekomen is; misschien heeft hij je dat al geschreven. Hij had hem nog niet doorgespeeld, alleen maar doorgekeken, toen hij opbelde, maar hij leek erg blij ermee. Begin Dec. zou hij hem willen spelen wat me nogal kort dag lijkt, want hij heeft een zenuwaandoening aan zijn schouder en mag niet veel spelen, en hij wilde bovendien ook nog graag de muziek leenen aan enkele critici opdat die er een bespreking van zouden geven (in onze kranten van 2 zijdjes!) vóór het concert. Als die tijd er ook nog af moet, wat blijft er dan voor studeeren over? Enfin, misschien kan hij het. Hij zou me eens op een repetitie

II

vragen, zei hij. Dat zou ik erg prettig vinden, maar ik heb zoo'n idee dat hij het toch niet doen zal, want hij was, toen hij dat zei, in de meening dat ik nog aan de krant was, en nu hij gehoord heeft dat dat niet zoo is, denk ik dat het plezier voor hem er af is. Ze zijn allemaal het zelfde, die uitvoerende kunstenaars. Een oppervlakkige man is hij ook wel, maar hij is wel echt muzikaal. Die Hengeveld, de pianist (heeft met v. Otterloo van vrouw geruild!) is een beetje braaf, vind ik, gevoelig, maar een beetje zoet, mij niet heftig genoeg. La Veille hebben wij gezongen in Bussum. Het was een gek geval, wij hebben goed gewerkt, maar niemand heeft ook maar een enkel woord over het concert gezegd! We kwamen thuis, alsof we niets gedaan hadden, terwijl je je dan toch altijd min of meer staat uit te kleeden bij zoo'n gelegenheid – zot was het.

Veel liefs, je

Dorothea Diepenbrock

Joh. Verhulststr. 89 A'dam

2 briefkaarten

Verblijfplaats: Amsterdam, Bijzondere Collecties UvA