MATTHIJS VERMEULEN

Componist, schrijver en denker

19420409 Thea Diepenbrock aan Matthijs Vermeulen

Thea Diepenbrock

aan

Matthijs Vermeulen

Amsterdam, 5 en 9 april 1942

Paschen '42

Beste Mijnheer Vermeulen,

Een briefkaart die ik aan u schreef, heb ik teruggekregen, omdat er een plaatje op stond. Dat schijnt de eene keer wel en de andere keer niet te mogen. Zooals een Oostenrijksche vriend van mij altijd zei: such is life und es wird immer sucher! Ik schreef u op die briefkaart dat wij La Veille hebben gezongen in Utrecht en dat het een grooten indruk gemaakt heeft. Schrikt u niet, het was de Schlager van het programma! Dat komt doordat er voor niet-muzikale menschen (en dat zijn de meesten in Holland) zóóveel aangrijpends in zit, dat ze, al nemen ze de muziek (als muziek) ook niet in zich op, toch onder den indruk komen. Wij hadden nog een concert in Hilversum zullen hebben(zooals ik u schreef op een briefkaart, die misschien ook niet aangekomen is), maar dat is niet doorgegaan. Nu is het voor een poos afgeloopen. We hadden een concessieloos programma, waar we zelf vreeselijk van genoten: Fauré (4 uit de Bonne chanson), Debussy, Wolf; Vermeulen, H. Andriessen, Diepenbrock. Wouter (die u hartelijk laat groeten, maar het nog niet in zijn hoofd heeft gekregen een chèqueje te sturen) schreef: "Een zoo vervulde liedkunst, welke zoowel tot uiting kwam in Debussy's verstilde Chansons de Bilitis als in Vermeulen's beklemmende La Veille en de gevoelsextase van D.'s Puisque l'aube grandit is zeldzamer dan men veelal denkt." Een ander spreekt van "het aangrijpende La veille". Weer een ander zegt: "In La Veille viel haar zang op door een ontroerende bewogenheid." Het is er dus in gegaan als koek om een parallelterm met de "rolletjes" te gebruiken! Misschien is het hier de plaats om te vragen, of [ik], als ik eens hoor van iemand die naar Parijs gaat, hem mag vragen de Ave's te halen? (de copieën, als de douane het tenminste goed vindt.) Door de voorbereiding van het concert ben ik alleen maar tot briefkaartjes-schrijven gekomen, en bovendien had ik eerst nog hoop dat die bewuste brief van u nog terecht zou komen. Matthias had ik eigenlijk gezegd niet voor den waren patroon aangezien, maar hij was me een aangenaam voorwendsel: Mattheus was zoo veraf, in September, dunkt me. Weet u nog, dat Derkinderen voor mijn aannemen een leven van de H. Caecilia in sepia met blauwen achtergrond voor me gemaakt heeft? Het hangt boven mijn schrijftafel en ik kijk er altijd met genot naar, maar van het verhaal van Dorothea was ook iets moois te maken geweest, vind u niet? Joanna viert het feest van St. Jan den Dooper, niet omdat zij zich zoo speciaal tot hem aangetrokken voelt, maar omdat hij de patroon van Laren is en 24 juni van ouds een feestdag voor ons geweest is.

Wat hebt u een ellendigen tijd gehad met die vorst! Geen water is ontzettend lastig, en dan nog te weinig aanvoer van levensmiddelen. Hier hebben veel menschen er ook last van ondervonden, wij zelf zijn er prachtig doorheen gerold: zoo'n ingebouwd huis heeft natuurlijk niet zoveel te verduren en wij bewonen alleen de Zuidkant. Koosje klaagde steen en been, dat was de grootste ramp, die intusschen nu gelukkig voorbij is. Melk en groente zijn op het oogenblik heel schaarsch, alles is natuurlijk te laat met die kou. Gelukkig dat de kinderen geregeld hun maaltijdje krijgen. Gaat dat in het voorjaar ook door? Mijn brand-briefkaart over de 30 kilo van uw vrouw hebt u zeker gekregen? Ik zal informeeren of er geen mogelijkheid is meer dan f 200,- in de maand te sturen – laatst heeft iemand me daarover iets gezegd; àls het kan zal ik eind van de maand f 300,- sturen, ik heb f 125,- van iemand gekregen. Bij de laatste zending waren 2 x f 40,- voor 2 keer "Müllerin" met Bertus. Om dus nog eens op die 30 kilo terug te komen (schattig dat zij alles aan de kinderen geeft) vooral alles kopen wat er te krijgen is. Geld soll einmal keine Rolle spielen (bij iemand leenen, dat komt naderhand wel in orde.), ziek worden is onverstandig. Lief wat u schreef over 5 april verleden jaar: de jongens die uit het bosch kwamen, en hun verbazing over de chèque. Vandaag is het weer 5 april, Pappie's sterfdag. Wij zijn op de Buitenveldert geweest. Het laatst was ik er geweest op mijn naamdag en toen lag de sneeuw zoo hoog dat ik er letterlijk tot over mijn knieën in gezakt ben en over de graven geklauterd ben om op dat stralende wit wat blauwe druifjes neer te leggen.

Heerlijk dat het goed gaat met uw werk. Ik laat mijn brief een paar dagen liggen, in afwachting of er soms nog nieuws van u komt.

9 april

Neen, geen brief. Wel is er nog een nagekomen recensie te citeeren: Het Handelsblad "het indrukwekkende La Veille van Matthijs Vermeulen, een componist met baanbrekende ideeën." Wat wilt u nog meer!

Veel hartelijks aan u allen,

Thea

Verblijfplaats: Amsterdam, Bijzondere Collecties UvA