MATTHIJS VERMEULEN

Thea Diepenbrock

aan

Anny Vermeulen-van Hengst

Amsterdam, 25 mei 1939

25 Mei 1939

Lieve Mevrouw,

Hierbij nog een kleinigheid die ik van iemand kreeg om uw reiskosten te verlichten. Wat was het een vreugde u en uw man zoo voldaan te zien over de uitvoering en het werk zelf. Hoe licht had het niet een teleurstelling kunnen zijn, als de uitvoering slecht was geweest of als uw man het contact had verloren blijken te hebben met het werk, wat toch ook mogelijk had kunnen zijn, daar het in een heel andere periode van zijn leven geschreven is. Ik moet zeggen dat ik erg in spanning heb gezeten van te voren, want wat zou eigenlijk normaler zijn geweest dan dat een experiment, zooals uw man zelf deze manier van schrijven noemde, inderdaad ook een experiment was gebleken en niet wat men noemt een geslaagd werk. In de pers zal het natuurlijk wel niet als zoodanig worden gequalificeerd, maar dat is begrijpelijk om de moeilijkheid. En dat uw man "het nu weer anders zou zien", bewijst ook niets tegen het zoo-zijn-en-niet-anders van deze symphonie.

Het hoofdthema van het eerste deel zit me nog erg in het hoofd. Als het waar is dat van Beinum enkele dingen van lagere instrumenten overgebracht heeft naar Es-klarinetten en piccolo's, dan weet ik niet of hij daarmee een gelukkige greep heeft gedaan, want een van de weinige dingen juist die ik zou durven op te merken is het al te stridente geluid. Niet dat dat in een krijgszang niet goed van pas is, maar het leek mij wel eens wat lang achtereen die kleur te houden. Maar aangezien het criterium niet in de instrumentatie ligt... Hartelijke groeten, uw

Thea

Verblijfplaats: Amsterdam, Bijzondere Collecties UvA