MATTHIJS VERMEULEN

Componist, schrijver en denker

19600103 J.H. van der Starre aan Matthijs Vermeulen

J.H. van der Starre

aan

Matthijs Vermeulen

Rotterdam, 3 januari 1960

Rotterdam, zondag

3 januari '60

Hooggeachte Heer Vermeulen,

Het was een eer, èn een genot, U vanmorgen te mogen horen spreken. Het gebeurde lange tijd nadat ik u gedurende jaren in mijn jeugd had gelezen: uw bijdragen in de Groene. Het was een oud plan, U te eniger tijd te schrijven, niet alleen om U te danken, maar (o arrogantie!) om U te doen weten hoe levend en indringend U uw visies hebt bekend gemaakt. Zeer veel heb ik van ù geleerd, en tegelijkertijd was het een feestelijk genoegen, eigen overtuigingen bij u terug te vinden.

U moge deze brief beschouwen als een blijk van verering van iemand die tot weinig in staat is, maar voor wie muziek een levende werkelijkheid is. Verering, die nieuwe aspecten kreeg toen ik (een tiental?) jaren geleden in 1 week tijds zowel uw 4e als uw 5e symfonie in radio-uitzending beluisterde. Muziek die mij niet "ongewoon" klonk, maar wel nieuw was, en vers, en van een levend effect dat een hoge maatstaf opleverde voor al het nieuwe dat ik daarna hoorde. Om duidelijker te zijn: op het moment zèlf was ik ademloos, en geestdriftig. Die geestdrift is gebleven. −

Bij de uitvoering van uw zesde symfonie past een eerbiedige gelukwens. De indrukken waren niet zo toverachtig als tien jaar geleden (wèl oneindig veel sterker dan bij de tweede symfonie); hier speelde ongetwijfeld de uitvoering een rol, of de kwaliteit van mijn radio-apparaat: de uitvoering klonk niet geheel als levend binnen zichzelf, − klemmend vereiste toch ook bij uw muziek, die tevens op zo magnifieke wijze de participatie door de hoorder mogelijk maakt.

Als Calvinist is mij het woord bijgebleven dat Van Duinkerken sprak naar aanleiding van de overstromingsramp in 1953: dat God slechts in aanbidding wordt gekend.

Ik ben U oneindig dankbaar. Ik ben er tevens van overtuigd, dat de wezenlijke eenvoud van uw muziek iedere hoorder tot participatie in staat stelt; dat slechts raadselachtige manipulaties uw muziek aan velen onthouden; dat dit niet zo zal blijven.

Betreurt u vooral niet de jaren die u met het "volbrengen van plichten" hebt gevuld. Profeten zijn er te weinig. Waarachtige wel te verstaan.

Met gevoelens van grote hoogachting,

Van der Starre

Verblijfplaats: Amsterdam, Bijzondere Collecties UvA