MATTHIJS VERMEULEN

Matthijs Vermeulen

aan

Adriaan Roland Holst

Laren, 20 augustus 1962

20 Aug 62

Beste Jany,

Veel dank voor het kleine Musée Grévin¹ van Vestdijk. Ik ben er al doorheen. Hij is af en toe vermakelijk, altijd mieserig in zijn pogingen tot begrip die nergens lukken, wegens een klaarblijkelijk onuitroeibare kleinsteedse platvloersheid en het I.Q. van een confectiemagazijnbediende, soms wel leesbaar, op den duur toch om er naar van te worden, leeg, dood, als van ziekenhuisluchtjes, omdat hij iedereen benadert vanuit hetzelfde zakelijke, enge gezichtshoekje, zonder het flauwste spoor van enig intuïtief vermogen, en daardoor potdicht afgesloten voor elke levende, wezenlijke kennismaking. Hij is het type van iemand die niet het minimaalste benul heeft van kunst, in de zin welke dit woord vijftig, vijf honderd eeuwen voor de mensen gehad heeft, maar belust op kunst, gelijk de oude duivel op een ziel, verkikkerd op kunst, het is onbegrijpelijk waarom, zoals er tegenwoordig millioenen rondlopen onder onze tijdgenoten. Qua homo sapiens nihil, qua homo faber middelmatig. Een vreselijke vent. Een plaag. Ik voelde mij blij worden dat ik van al die spirituele armetierigheid door mijn vijfentwintigjarige absenteïsme niets heb meegeweten. Anders had ik stellig het pesthumeur gekregen van Slauerhoff.

Het stuk over Pijper dat ik wou lezen heb ik er niet gevonden. Het is niet erg, nee. Ik wens nu door V niet meer te weten over P.

Toch merci. Ik heb je verzen weer eens voor den dag gehaald. Om tot bezinning te komen. Goede medicijn!

Hartelijke groeten van je

Matthijs.

concept

Verblijfplaats: Amsterdam, Bijzondere Collecties UvA