MATTHIJS VERMEULEN

Matthijs Vermeulen

aan

J. Reichenfeld

Laren, 18 april 1960

18-4-'60

[aanhef ontbreekt]

Hoe gaarne ik ook naar uw wens zou willen antwoorden op uw gewaardeerde verzoek van 14-IV ik moet uw uitnodiging afwijzen om de redenen die u zelf in uw brief aanvoert. Herhaalde malen, en vele jaren lang, hebben de levensomstandigheden mij genoodzaakt ontzaglijke hoeveelheden tijd te verspillen aan de broodwinning [en] de taak te vergeten waartoe ik mij in mijn jeugd geroepen voelde. Vroeger paaide ik mij, tegenover dat verzuim, met de niet geheel ongegronde uitvlucht: Ik heb de tijd; ik haal het gemis wel in. Nu gaat die redenering niet meer op. Zij zou roekeloos zijn. Kent u het vers Et propter vitam vivendi perdere causas?¹ Omdat ik als componist de toegangen tot het leven steeds zag afgesloten heeft het mij onophoudelijk voor de ogen gestaan. Ik kon de raad die het bevatte pas volgen bij het naderen van de avond. Zelfs al is een extraatje in de huishouding heden nog immer welkom (le superflu c'est le nécessaire zeggen de Fransen) ik mag voortaan zolang ik muzikaal blijf geen andere innerlijke bezigheid toelaten dan het maken van muziek, mijn reden van bestaan. Jammer genoeg: ik heb nooit de twee functies van schrijven en componeren kunnen combineren. Ik zei het al eens; maar de mensen geloven het niet.

Alle dank intussen voor de sympathie waarvan uw uitnodiging blijk geeft.

En met vriendschappelijke groeten, ook namens Thea,

uw

M.V.

concept

Verblijfplaats: Amsterdam, Bijzondere Collecties UvA