MATTHIJS VERMEULEN

Thea Diepenbrock

aan

Matthijs Vermeulen

Amsterdam, 15-16 april 1946

15 April 1946

Zaterdag geen brief, Zondag geen brief, Maandagochtend geen brief. Voilà, il en faut de la patience, de la résignation. Om je toch, lieve Matthijs, niet heelemaal uit het oog te verliezen, al is het dan niet uit het hart, heb ik dien brief van 28-29 Maart opgezocht. Ik geloof dat die merel 's ochtends vroeg (Vrijdag) je teveel verlangen voorgezongen heeft – dat zingen in de morgenschemering heeft iets ontzettend nostalgieks; en daarna kwam de post een brief van mij brengen, waarin stond dat Peter zoo mooi gespeeld had en dat hij den volgenden dag zou komen – dat samen was voldoende om je ongedurig te maken en je den avond van den vorigen dag een andere kleur te doen geven dan hij eigenlijk had. Zoo lees ik het uit de woorden.

J. is weer koortsvrij, de keel is alleen niet heelemaal in orde. Het is weer het onbeschrijflijkste weer. Ik geef vandaag voor het laatst les aan mijn allerverschrikkelijkste leerling, een achterlijk schaap van een jaar of 20. Ze gaat ergens in betrekking; dat is een heele opluchting, een zenuwslooping minder. Dans een pirouetje met me!

Vanmiddag ook niets – Que veux-tu que je te dise, moi, ton écho?

Dinsdag.

Goddank, vanochtend 2! Al dat gezellige gekrabbel uit Parijs en de andere over J. Ik moet dit onnoozele blaadje nu ijlings naar de bus brengen, want eigenlijk had het gisterenavond gemoeten, maar met dat akelige vraagteeken tot slot kon ik je toch niet opschepen.

Oneindig dankbaar overstroomd voel ik me weer door alles wat je me zegt. Ik moet fluks even protesteeren tegen het geen-asem-geven: ik heb altijd al je brieven nauwkeurig nagelezen, of ik overal op geantwoord had. Wat is me dan ontschoten, dis, mon chéri?

Al is het dan niet noodig, ik omhels je toch maar (en dan doe jij het mij ook wel – –) je

Thea

Slecht nieuws: geen melkblikjes meer te krijgen, afgeloopen.

Verblijfplaats: Amsterdam, Bijzondere Collecties UvA