MATTHIJS VERMEULEN

Thea Diepenbrock

aan

Anny Vermeulen-van Hengst

Amsterdam, 1 juni 1942

1 Juni 1942

Chère Fofo, je brieven doen me zoo Hollandsch aan, dat ik er niet aan gedacht heb dat je bedoeld had: "Fofo" en "vous"; in Holland is iemand bij den naam noemen en tutoyeeren nu eenmaal onscheidbaar (helaas, want die tusschenvorm is erg prettig). Maar het is nu zoo gebeurd, en èigenlijk had je toch weer wel het "je" en "jou" óók bedoeld.

Het spijt me dat ik je in zake "experiment" niet heb kunnen overtuigen. Je bent, dunkt me, hierin te veel alleen-polemisch.

Gezellig dat het zaaisel in de tuin al goed opschiet. Wij zijn ook zoo dol op tuinwerk, maar we hebben er meestal maar één week in het jaar gelegenheid toe, de eerste week van September – dan is het altijd goddelijk weer en dan is het in Amsterdam nog niet zoo druk en kunnen we lekker even naar Holtwick gaan. Onze zaaierij daar is niet doorgegaan, het plekje was te klein en de grond is zoo slecht, je zou ontzettend moeten mesten en heel veel zorg eraan moeten geven, wat niet kan, omdat de huurders er niets aan doen. We vinden in September meestal een woestenij van onkruid.

Je vraagt naar Henriette – zij is niet meer heelemaal goed bij het hoofd. Jany heeft een erg mooie lezing bij ons gehouden van den winter, over zichzelf. Pom was bezig aan een Pinksterspel, maar ik denk niet dat het afgekomen is voor dit jaar. Hij heeft een Kerstspel gemaakt ook, dat heel mooi is; het is hier in een Remonstrante kerk opgevoerd. Verder is het zwijgen. De "cultuur" is in andere handen overgegaan. Ik ben in correspondentie met Prof. v. Eijck, opvolger en leerling van Verweij; hij schrijft een groot boek over Gorter en was erg blij met enkele nooit uitgegeven gedichten van Gorter die wij in ons bezit hebben. Ik wist niet of je in den tijd, waarover je spreekt, veel aan Gorter gehad zou hebben, hij was toen zoo uitsluitend politiek fanaticus. Maar zijn sterke, blauwe oogen waren prachtig.

Dat Badings vroeger op Brahms geleken zou hebben, is niet waar, de "gewisse Nähe zu Bruckner" is er altijd geweest. Het is jammer dat hij zich zoo overal op het podium laat roepen (om van andere dingen nog te zwijgen).

Ja, de takjes muguet waren goed overgekomen – had ik er niet voor bedankt? dat is onaardig, want ik vond ze allerliefst.

Veel hartelijks,

Thea

Over een week of 3, hoop ik, komen er weer eenige duiten. Van Wezel heeft me, op mijn vraag of hij wat kon helpen, gezegd, dat hij dat erg tot zijn spijt niet kon doen, omdat hij ik weet niet hoeveel familieleden moet onderhouden.

Th.

Verblijfplaats: Amsterdam, Bijzondere Collecties UvA