MATTHIJS VERMEULEN

Componist, schrijver en denker

19640101 Matthijs Vermeulen aan J.J. van der Linden

Matthijs Vermeulen

aan

J.J. van der Linden

Laren, 1 januari 1964

Laren (N.H.)

Drift 45

1 jan. 1964

Alderbeste Jan,

Merci voor je brief van die concert-avond. Treffend te weten dat je er in gedachte was. Natuurlijk miste ik je. Maar dat "in gedachte" is me bijna evenveel waard, misschien wel meer. Alles ging uitstekend. Na afloop had ik nog eens het zonderlinge gevoel dat het onmogelijke mogelijk is. Zo iets als wanneer je aan de dood ontsnapt op 't kantje. Het strijkkwartet is een zeer gevaarlijk genre. De criteria liggen er open en bloot, en zijn enorm hoog.

Merci ook voor de toezending van de Alkmaarsche Courant met je schouwburg-project. Heel interessant. Ik las ook het artikel in De Tijd. Ik hoop vurig dat er geen tegenvallers opdagen en dat voor jou de victorie begint te Alkmaar. Houd het niet voor uitgesloten dat je nog de Amsterdamse Opera bouwt, nu die plannen daar (gelukkig) van de baan zijn voorlopig. Omdat je een enveloppe kant en klaar voor me maakte, stuur ik het je terug, en eveneens omdat je het stuk beter kunt gebruiken dan ik hier in mijn eenzaamheid.

Kijk eens Jan, ik heb het zeker niet zo druk als jij, maar ik geloof toch niet dat ik de opening van je tentoonstelling zal kunnen bijwonen. Het is aldus met mij gesteld: Ik ben in de kracht van mijn leven, ongeveer 30 à 35 jaar. Maar alle waarzeggers, alle wonderdocters, en alle mannen der wetenschap zelfs, voorspellen mij dat, wanneer alles op z'n best gaat, ik nog hoogstens 10 à 15 jaar te leven zal hebben. Het is echter niet zozeer deze klok die mij dringt (want een paar uren kunnen er altijd nog af desnoods) als wel de bezorgdheid dat de onzienlijke wereld van de nieuwe symphonie waaraan ik sinds 22 maart gestaag werk, mij wegens een of andere onbehoedzaamheid gesloten zal worden. Die onzienlijke wereld is bij mij verbazend eigenwillig en verbazend fragiel als ik niet tot in het absolute mij naar haar wensen schik. Vergeef me daarom mijn afwezigheid. Ik heb nog zoveel verloren uren in te halen en nog zoveel te doen. Mijn twee huis-en kluis-genoten zullen komen en ik zal er "in gedachte" zijn. Trouwens, als er geen mist noch wolken hangen, bestraalt elke morgen de zon je foto uit Egypte en telkens is het alsof die god-godin daar haar troon weer bestijgt.

Wij hebben dit jaar een "schrikkel" die ik graag helemaal aan jou had gewijd. De andere helft krijg je nog. In ieder geval heb ik het jaar met jou willen beginnen. Al het beste dat wij jou en Ernee iedere dag toedenken is daarin vervat. Tot ziens, mede namens Thea en Odilia,

je

Matthijs.

Verblijfplaats: Amsterdam, Bijzondere Collecties UvA