MATTHIJS VERMEULEN

Eduard van Beinum

aan

Matthijs Vermeulen

Philadelphia, 18 januari 1954

Philadelphia 18 jan '54

Beste Matthijs,

Eerst was ik woedend over je brief – vervolgens verontwaardigd – toen teleurgesteld – een beetje verdrietig – tenslotte begrijp ik je ontboezeming!

Dacht je soms dat ik gek was! natuurlijk heb ik me verheugd dat je symphonie bekroond is – al was het alleen maar om me zelf te bevestigen dat mijn oordeel juist was en ... is! Ik ben ijdel genoeg om dat prettig te vinden. Voor de rest is je brief nonsens. Ik was tweemaal aan je huis – niet opengedaan – ben een erbarmelijk schrijver – stel alsmaar uit. Waarom heb je ook geen telefoon! Ik werk me een ongeluk – moet tussentijds rusten – voorbereiden reizen enz. Laatste tijd was je niet zo enthousiast over me – belemmert mij weer jou op te zoeken – enz enz. Voor ± zeven maanden gaf ik je "aardige partituurtje" aan de B.B.C. Ik kreeg hier de bevestiging dat ik het 12 en 13 Febr. zal dirigeeren. Weet jij wel dat ik twee engagementen in Londen afzegde omdat zij werk van jou weigerden? Weet jij wel – hoe mijn eigen orkest! en bestuur mij afvielen toen ik de 5^e van jou speelde. Weet jij wel – dat deze uitvoering de aanleiding is geweest van ontzaglijke moeilijkheden met nagenoeg iedereen die wat te vertellen heeft? Tot in Den Haag toe! (een onafwendbaar crescendo). Weet jij wel dat ik eens erg ziek was! Nimmer heb ik een woord met jou hierover gewisseld, ik zou me geschaamd hebben. Wie is er nu een stommerd? Vrijdag kom ik terug – Bel me nu op en maak een afspraak met me – of je wilt of niet – je zult me toch een en ander moeten vertellen over dat moppie dat ik mot speule in Londen. Ik zal je dan nog een paar kritieken van hier laten lezen – het zal je stiekum toch wel een geweldig pleizier doen dat mijn optreden hier in Londen weer een enorme indruk gemaakt heeft – bij iedereen – orkest – pers en publiek. Als m'n vijanden me nog langer bekladden en m'n vrienden me gaan afvallen ga ik weg – ben er nog jong genoeg voor en iedereen hier verklaart me voor gek dat ik het nog niet gedaan heb. Heb jij dat soms al eens bedoeld?

Never mind – Sepha en ik wensen jou en Thea en je schat van een dochter een gelukkig '54

poot

Eed.

louter in transcriptie overgeleverd

Verblijfplaats: Amsterdam, Bijzondere Collecties UvA