MATTHIJS VERMEULEN

Componist, schrijver en denker

19490609 W.F.A. Hakker aan Matthijs Vermeulen

W.F.A. Hakker

aan

Matthijs Vermeulen

Pontianak (Nederlands-Indië), 9 juni 1949

Pontianak, 9 JUNI 1949.

Geachte heer Vermeulen

Trouw lezer zijnde van Uw bijdragen in "de Groene" heb ik zeer genoten van Uw "Situatie van Beethoven" in het nummer van 30 April jl. Dit artikel heeft bij mij een ontroering verwekt, die mij zelf heeft verrast. Is het misschien omdat tussen de regels van Uw eigenlijk toch zo nuchter (U schreef weleens bewogener en ook wel meer spectaculair) geschreven artikel het door U genoemde Beethoven privilege zich met U als medium manifesterend "vibraties" en "resonanties" opwekt bij iemand als ik, die als kind reeds een sterke affiniteit tot deze muziek had.

Reeds voordat ik zelf nog een noot kon lezen of spelen was ik als jongen van 8 jaar niet van de piano weg te slaan, wanneer mijn oudere zuster Beethoven speelde.

En later zelf musicerende en nu nog op hogere leeftijd (ik ben de 50 gepasseerd en musiceer door omstandigheden helaas al lang niet meer) heb ik die zelfde binding tot Beethoven onveranderd behouden.

Hoe komt het toch, dat de meeste auteurs over Beethoven schrijvende (soms ook over Mozart) zich opeens bedienen van een taal, welke zich van hun overige schrijverij onderscheidt door soberheid, klaarheid van uitdrukking en eenvoud en die niettemin vol warme gloed is?

Hoe komt het, dat een lezen van een partituur van Beethoven mij zoveel meer zijn muziek hoorbaar maakt en zoveel meer een visueel beeld van het orkest geeft dan iedere andere partituur?

Hoe komt het, dat de emoties, die de man van nu ondergaat bij het beluisteren van Beethovens muziek, in kracht, diepte en begrijpen nauwelijks verschillen van die van de jongen van 8 jaar, als niet "stilstand in geestelijke groei" het antwoord daarop is?

Wilt U deze brief aanvaarden voor wat hij is?

Een spontane reactie als uiting van dankbaarheid van iemand, ver weg van U verwijderd op deze planeet, voor wat U met Uw artikel hem aangedaan hebt: genot voor langer dan een moment, zelfs geluksgevoel?

Hoogachtend. –

Hakker

Verblijfplaats: Amsterdam, Bijzondere Collecties UvA