MATTHIJS VERMEULEN

Matthijs Vermeulen

aan

Thea Diepenbrock

Louveciennes, 15 mei 1946

Louveciennes

15 Mei 1946

Woensdag-middag

Mijn deelgenootje,

tijdens het noenmaal en daarna heb ik met mijn dochter breedvoerig en wijdloopig gesproken over jou en mij. Ik was dat geheel niet van plan een minuut te voren, doch het kwam me te binnen en zoo deed ik 't. Tu t'es certainement déjà aperçue, lui dis-je, que je suis au mieux avec Théa. Bien sûr, elle me répond en riant, quand on s'écrit chaque jour des lettres on ne parle pas seulement de musique. Alors moi: "Est-ce que Roland t'a raconté quelque chose? Je lui avais parlé la dernière fois qu'il était ici." Elle me dit: "non, nous nous parlons très peu." Je continue: "Ça m'étonne. Je lui avais dit que très probablement il y aura des changements essentiels dans mon existence." Ensuite elle: "Oh, j'ai compris cela depuis fort longtemps et j'ai déjà causé plusieurs fois avec Donald." Et moi: "Oui, je veux me marier avec Théa, et Théa veut se marier avec moi. Comment trouves-tu cela? Elle s'attendrit un peu en me répondant: "Je trouve cela très bien." Moi j'ajoute: "Oui, c'est très bien. Il pourrait y avoir seulement une petite difficulté parce que Théa voudrait se marier avec moi à l'église et elle craint de ne pas trouver un prêtre Hollandais pour nous marier religieusement." Comme c'est son habitude, elle me dit carrément: "Ça doit être des gens d'un esprit étroit et borné, encore pire que les prêtres belges." C'est bien mon avis, et je lui demande: "Qu'est-ce que tu penses que ferait notre vieux curé de Louveciennes dans mon cas?" Et elle: "Oh, il te marierait sûrement, il doit même te marier, il est obligé." C'était bien mon avis aussi. Wij hebben daar nog lang over gepraat, en omdat per slot noch hare, noch mijn persoonlijke opinie hier geldt, sprak ik met haar af, dat zij zelf den ouden pastoor ons geval zal voorleggen, hem zal vragen welke gedragslijn hij ev. ten onzen opzichte zou volgen, en welke de mogelijkheden zijn voor ons als buitenlanders, welke formaliteiten vervuld moeten worden om hier wettig en kerkelijk te trouwen. Mijn dochter zal zich stellig beijveren om het resultaat te verkrijgen dat zij wenscht. Want zij oordeelt in haar binnenste (ook al zegt zij 't me niet) dat ik bij jou in heel goede handen ben! Het deed haar zichtbaar plezier dat ik haar over deze aangelegenheid eindelijk eens te woord stond. In deze zaken is zij 't natuurlijk geheel met je eens.

's avonds; 8½ uur

Ça va vite!

Mijn dochter, een brief te posten hebbende, ontmoette bij de bus den pastoor, en heeft met hem gesproken. Laat ik je hem even voorstellen: 76 jaar; een hooge, nog ongebogen gestalte; een ovaal, edel gesneden, ascetisch, apostolisch gelaat; toen hij bij de begrafenis van Anny de dooden-vespers reciteerde en zong, trof mij zijn mooie, nog ongebroken baryton-stem door haar accent van oprechte, warme innerlijkheid; heeft de reputatie van streng te zijn; is niet erg geliefd in het dorp; ik heb sympathie voor hem; hij heet Jules Besle. (wordt uitgesproken Bèle.)

Hij vindt 't heel goed dat ik met je trouw. De eenige vereischte formaliteit is een bezoek van ons op de pastorie. En ons beider actes de baptême. Wij moeten echter eerst wettelijk gehuwd zijn. Hij maakt niet 't allergeringste bezwaar om onze verbintenis sacramenteel in te zegenen.

Mijn dochter is eveneens op de Mairie geweest.

Voor ons wettelijk huwelijk in Louveciennes zijn noodig:

Nos extraits de naissance, sur papier timbré, certifiés et timbrés par les affaires étrangères aux Consulat Hollandais de Paris

Traduction (en français) des 2 extraits par un traducteur juré.

Certificat de coutume. (je ne sais pas exactement ce que c'est; mais il parait que ces certificats sont livrés par le consulat.)

Un certificat pré-nuptial pour chacun; (gezondheids-attest; dat kun je hier bij den dokter krijgen.)

Un certificat de domicile pour Madame; dat kun je hebben zoodra je in Louveciennes woont.

C'est tout. A toi maintenant de décider. Je suis pour.

We zouden dus trouwen zonder eenigen poespas, wat me wel bevalt, want ik heb altijd een hekel gehad aan bruiloften. We trouwen incognito. Het dorp Louveciennes is het eerste oord waar men, vanaf vandaag, over "ons" zal praten! Op een vraag van de Mairie heeft mijn dochter gezegd dat de verlangde informaties voor mij zijn.

Indien je geneigd bent tot een huwelijk in Louveciennes vraag dan op het stadhuis in Helmond mijn geboorte-acte op gezegeld papier; het zal voorzichtig zijn om ze te vragen en te hebben in duplo; als er gezworen vertalers zijn in Amsterdam kun je onze acten meteen laten vertalen; anders zal ik me daarmee belasten in Parijs; eveneens zorg ik voor de certifieering. (Ik zou zelf naar Helmond schrijven, doch vrees dat dit tot niets zou kunnen dienen daar ik geen geld kan overmaken voor de kosten.) (Vraag eveneens mijn doop-acte op de pastorie der S^t Lambertus parochie te Helmond.)

Zoodra ik op 't Consulaat kom, waar ik dezer dagen moet zijn voor de prolongatie (of vernieuwing) van mijn pas, zal ik nadere inlichtingen inwinnen over dat "certificat de coutume."

Toen ik opeens besloot, bij het middagmaal, om met mijn dochter te spreken handelde ik onder een innerlijken impuls.

Terwijl ik bezig was je in 't Fransch het gesprek met mijn dochter te vertellen kwam plotseling en onverwacht de heer Dijkstra mijn kamer binnenstappen! Ik werd dus onderbroken. Tegen onze gewoonte in echter heb ik deze twee tè verschillende onderwerpen gescheiden gehouden, en ben later met mijn brief doorgegaan alsof ik niet gestoord werd. Dat is echt in den trant mijner dochter: zij laat de menschen maar binnen zonder me te vragen of ik ze ontvangen wil. Ik kan haar dat niet afleeren! Een poos geleden bracht ze zoo iemand bij me die gehoord had dat ik aan muziek deed en die mij vroeg of ik met hem, die saxophonist en cellist was, piano wou spelen in een kleinen jazz te Bougival! Zij zet ook altijd de pannen op de tafelrand met de stelen naar den buitenkant! Maar ik had vandaag den indruk dat je haar wel een aardig kind zult vinden en dat je heel goed met haar zoudt opschieten. Zij draagt je een buitengewoon goed hart toe.

Ik heb met Dijkstra een vriendschappelijk, ongedwongen, gezellig onderhoud gehad van ruim twee uren. Het resultaat is dat ik onmiddellijk kan gaan schrijven voor De Groene. Ik heb hem uitstel verzocht tot 't boekie af is. Maar hij beschouwt mij als behoorende tot de redactie. Over geld hebben we niet gesproken; dat zal dus wel in orde zijn. Daarentegen gaf hij mij de lengte der artikelen: ± 1500 woorden. (Een brief aan jou!) Hij vroeg me of ik al een huis had. Ik zei hem dat Thea Diepenbrock dat voor mij had gevonden. Gelukkig had ik nog juist één groot glas van dien eminenten cognac! Toen ik hem zei dat ik in Holland stellig den Franschen wijn zou missen verzekerde hij me dat hij me dien zou bezorgen. Hoewel ik hem nimmer gezien had, noch van hem hoorde, hebben wij machtig geroddeld over allerlei wederzijdsche vrienden en kennissen. Zelfs over Jany! Hij beweert dat Jany van zijn geliefde (die dol op hem is) zoekt af te komen. Etc. Etc! Hij heeft me gevraagd of ik over Beeldende Kunst zou willen schrijven. Maar ik antwoordde hem dat ik dit liever zou overlaten aan een technicus. Tegen zeven uur heb ik hem naar den trein gebracht. Hij was enthousiast over Louveciennes dat er in een lucht van regen-en-zonneschijn inderdaad verrukkelijk uitzag in een weelderig malsch vochtig diepglanzend groen. Ik dacht dat jij opgetogen geweest zoudt zijn als je dat had kunnen zien met mij onder een regenboog.

Vanmiddag twee brieven van je. Ik zal je morgen erop antwoorden. Maar nu zeg ik je al vast: als jij je mond verft zoen ik je niet, hoewel ik erg verliefd op je ben!! Nog "erger" dan eergisteren. Ik vertel je dat wel op een anderen keer. Niet alles tegelijk! Maar nauwer en dichter dan ooit voel ik me in je en ben je bij en in je Matthijs. Een langen zoen op je lippen, Thea-lief.

Dijkstra had nooit gehoord van een uitgever Van Ulzen en wist van 't bestaan eener Uitg. M^ij. Holland niets af. Sinds eenigen tijd zegt "iets" me dat 't daarmee niet heelemaal in den haak is!

Verblijfplaats: Amsterdam, Bijzondere Collecties UvA