MATTHIJS VERMEULEN

Componist, schrijver en denker

19460410a Thea Diepenbrock aan Matthijs Vermeulen

Thea Diepenbrock

aan

Matthijs Vermeulen

Amsterdam, 10 april 1946

10 April '46

Matthijslief, er is nog een complicatie, die ik je vertellen moet, dat is, dat ik sinds een week bij Joanna slaap en dat ik dus 's avonds in bed niet meer schrijf. Dat is lastig, want overdag ontbreekt me de tijd en de rust. J. soubatte er al eeuwig om, maar aangezien dat bed op haar kamer niet opgemaakt was en er geen dekens voor waren en aangezien ik in het andere bed veel lekkerder sliep, bleef het bij het soubatten – wij lachten er een beetje om en dat ik er geen gevolg aan gaf, vond J. begrijpelijk. Maar nu onlangs Greet bij ons overnacht heeft en in mijn kamertje slapen moest, moest ik in het bed bij J. Er liggen dus nu dekens en ik heb er goed geslapen en de redenen om naar het andere kamertje te gaan zijn dus vervallen. Dus nu, nu de gedachte dat ik haar verlaten ga, Joanna zoo benauwt en kwelt, juist nu te zeggen: "ik moet 's avonds nog aan Matthijs schrijven en daarom ga ik weer hiernaast slapen", dat kan ik niet. Het is dus mogelijk, lieve Matthijs, dat je tekort zult komen, je weet dan hoe het zit. J. was gisteren verder den heelen dag weer allerliefst, het was een stemming 's ochtends. Zij voelt zich lichamelijk slecht en als ze dan denkt dat ze mij verliezen gaat en dat het met Engeljan (tenzij mevr. E. sterft) altijd de zelfde moeilijke situatie zal blijven, dan is het begrijpelijk dat het haar wel eens te machtig wordt en dat zij geen zin meer in het leven heeft. Wat mij betreft, ik ben altijd bang, zelfs als mevr. E. zou sterven, dat zij toch niet gelukkig zou worden. Zij zelf gelooft ook dat Engeljan geen ideale husband is, maar zij zegt dat zij er de moeilijkheden graag voor over zou hebben, omdat zij toch zooveel van hem houdt, en zij zegt dat Engeljan haar ook dolgraag zou trouwen (iets waar ik wel eens aan twijfel). De bitterheid jegens mij over de afgeloopen jaren kan ik je niet precies uitleggen, dat zou zoo vreeselijk veel tijd nemen; maar het is vreeselijk als die bovenkomt. Zij was maar van heel korten duur, het was al gauw weer gezellig en wij kunnen weer prettig verderleven, maar wat mij benauwt is dat de dingen toch zoo zijn als ze zijn: het verschiet van J.'s leven is niet hoopvol, we kunnen dat weer vergeten en er langs heen leven, maar het is zoo. Bidden en vertrouwen is het eenige.

Op de 3 brieven die gisteren tegelijk kwamen heb ik nog maar heel weinig geantwoord, geloof ik. De kwestie van het piano-spelen stel je nu een beetje anders dan de vorige keer. Je schreef toen in den trant van het lied van Mahler: "die Liebe weckt die Lieder" en omgekeerd; daàr geloof ik niet in, daar is mijn spelen niet naar. Iets anders is dat we de geestelijke pudeur zooveel mogelijk moeten overwinnen. Ik heb die heel weinig en ik wil je daarom ook wel laten hooren, dat ik niet goed kan pianospelen, maar als het niet noodig is hoef ik je daar niet mee op te schepen, vind ik. Dat vind ik nou een kwestie van "sparen". Dat Anny piano speelde wanneer jij thuis was, was mij onbegrijpelijk – Waar was dat goed voor? Kon zij zich dat plezier niet ontzeggen? Het zou voor mij geen plezier zijn als ik dacht dat je wilde werken.

Hoe bedoel je het precies van de "flagrante en barre flaters"? Als je je leven over kon doen, zou je weèr niet willen willen? En je zou dus de flaters opnieuw in den koop toe nemen?

Wat bedoel je met "onrustbarende seinen"? Wat meen je met mijn "niet-in-harmonie-zijn" de vorige week? Het loopt toch niet altijd allemaal even glad in een menschenleven. Wat had ik moeten concludeeren? En wat is het dat jou zoo tureluursch maakt, als het niet de gewone jalouzie is? De twijfel? "Een klein gemoedsbeweginkje", – moet je me daartoe aansporen, gaan er niet voortdurend naar je toe? Als ik hoop dat je torment voorbijgaat, vind ik dat niet een klein, maar een groot gemoedsbeweginkje! Gekke Matthijs, wanneer ben je nou alleen? van Donderdag tot Donderdag? en komen de jonggetrouwden dan nog bij jou? Had je niet hier kunnen komen? Wat voor formaliteiten zijn er voor jou vereischt voor een reisvergunning? Ik ben vermoedelijk alleen thuis van 2den Paaschdag tot den Zaterdag daarna. Ik zou het best gezellig vinden als je hier kwam, incognito. Maar jij wilt me liever eerst daar hebben, hè? Bij jou komen, daartoe zie ik geen kans. Het visum voor Frankrijk schijnt afgeschaft te zijn (al zag ik het nog niet in de krant), dat scheelt natuurlijk, maar hoe kom ik aan de ordre de mission? Bovendien zingen wij den 17den nog in Arnhem, dat maakt dat ik deze week geen tijd heb om iets voor te bereiden, en ik zou ook die Paaschvacantie wel graag willen benutten voor allerlei werkjes waar ik nooit aan toe kom. Die zou ik wel kunnen doen als jij hier was. Maar je weekje alleen lokt je aan, dat is een goed teeken.

Ik zal eens vragen wat het tabakrantsoen hier is. Voor jou zal het wel te weinig zijn. Zwart koopen bestaat zeker. We kunnen daar wel mee wachten tot Augustus, dunkt me, want het zal wel altijd te krijgen zijn. Ik hoop dat je 2 x margarine van me gekregen hebt – ik heb niet goed opgelet of je de aankomst daarvan 2 x meldde – want dat komen jullie vooral te kort, dunkt me. Dat pakje vet kon ik sturen, omdat er een man met spek aan de deur was geweest, slecht spek, dat stinkt, niet geschikt om jou te sturen, maar wel om vet van te maken, dat wij nu gebruiken. Ons boter- en margarine- en vetrantsoen is ongelijk, maar ik denk wel dat het wel 2 x zoo veel is als dat van jullie en wij vinden het toch nog krap. Olie krijgen we nooit. Vlees 125 gr. in de 14 dagen, dat is ook niet veel, kaas 50 gr. per week, suiker evenveel als jullie, één potje jam in de maand, een half brood meer in de week en op het oogenblik 2 kilo aardappelen en 2 L. melk in de week. Dit laatste scheelt een hoop. Verder visch, boonen en erwten en papdingen vrij.

Je gaat vandaag naar Parijs. Hoe beviel "het prachtstuk" je? Met 8 uur studeeren per dag leer je blijkbaar nog niet je woorden goed te kiezen – – –

Wat zal ìk nou kiezen als onderteekening: doove kwartel, of oude klare of doe-niets? Gemoedsbewegelaar? Of toch maar Thea? Als je terugkomt uit Parijs wacht ik je op met een dierbaar omhelzinkje.

Dat blik openmaken, opwarmen en opeten.

Verblijfplaats: Amsterdam, Bijzondere Collecties UvA