MATTHIJS VERMEULEN

Thea Diepenbrock

aan

Matthijs Vermeulen

Amsterdam, 12 februari 1946

12 Febr. '46

Lieve Matthijs, vanavond was er voor het eerst weer een concert van Ruijneman's Ver. v. hedend. muziek, zoo'n afschuwelijk concert, je weet wel, met niets als onnutte monsterlijkheden. Ellendig om bij te wonen en nog ellendiger om te moeten critiseeren. Toen ik thuiskwam, had J. bezoek en zoodoende is het een beetje laat geworden en heb ik besloten het stukkie morgenochtend vroeg maar te krabbelen. Maar nu in bed moet ik toch nog even met jou wauwelen. Vanmiddag kwam je korte briefje van je verjaardag. Waarom was ik je blauwe fee? Omdat jij je achterkantje blauw-blauw liet? Omdat ik een blauw jurkje aan had toen dat kiekje gemaakt werd? Waarom? Ik ben blij dat het medaillonnetje aangekomen is, want als het gestolen was, zou dat een bewijs zijn dat je niet eens iets een beetje geks kan doen, en dat is vervelend. Dank je wel voor het mooie plaatje. Ik kende het, heb het zeker eens ergens in afgedrukt gezien. Het is ontzettend jong, ondanks den ernst, ik bedoel, het heeft zooiets onberoerds, dat touchant is. Heel lief en mooi.

Hè, waarom schrijf jij het stukkie niet even voor me – dan kon ik rustiger gaan slapen. Als je dan toch zoo dichtbij bent, dat je me om de lendenen grijpt enz., dan kan dat toch eigenlijk best! Tiggers sprak vanavond over een bibliotheek-commissie van "Muziekbelangen"; hij zit daar in en Jettie Bosmans en Flothuis – of die nu samen jouw toekomstige chefs zullen zijn? Goede nacht.

Verblijfplaats: Amsterdam, Bijzondere Collecties UvA