MATTHIJS VERMEULEN

Matthijs Vermeulen

aan

Thea Diepenbrock

Louveciennes, 24 oktober 1945

Louveciennes

24 Oct. 1945

Lieve Thea,

mijn woestijn, nu je er niet meer bent.

Gisteren je brief van 19 Oct., vanochtend die van 18 Oct.

La douche écossaise.

Hier la froide: "Het eenige effectieve wat ik zou kunnen doen, zou zijn den heelen omgang te staken." "Vermoedelijk."!

Aujourd'hui la chaude: Je veroorlooft Engeljan je het "matthijsen" te leeren! Alsof ik je dat niet zelf kan leeren. Alsof ik je dat niet liever leerde zelf!

Je suis en complet désarroi. En pleine tempête. (Zonder dat iemand 't merkt.) Car tu dois l'avoir deviné: ma lettre de samedi a été le résultat d'une sorte de cyclone.

Ik kan dat deerniswekkende, vermurwende, ongeëvenaarde, verteederende, van liefde overstroomende, tot liefde bezielende offer van Anny niet aanvaarden.

Ik kan het ook niet afwijzen.

Misère de moi!

Vanochtend en gisteren, ondanks die kilheid, ondanks die scherts, en in weerwil van mezelf, weder die warme radiatie van je, weder je vibraties.

J'ai beau prendre des résolutions "héroïques", j'ai beau faire mon choix, quelque chose au plus profond de moi n'en veut pas, s'en moque, se révolte et me prouve que là je n'ai rien à dire. Si je me roulais nu dans les épines comme ce romantique S^t François (ce qu'il devait brûler!) en quoi cela me changerait-il? Cela m'apprendrait pour deux ou trois jours!

Heb dezen morgen aan Sanders geschreven en hem voorgesteld om mij voor "het Parool" te belasten met de geheele Fransche kunst-rubriek, gelijk ik dat deed voor het Soerabaiasch Handelsblad. Teegen een honorarium van 250 à 300 gulden per maand en onder de titel "Parijsche Meridiaan".

Als zij aannemen blijf ik hier.

Anders schrijf ik Pommetje. De eerste keer in mijn leven dat ik als baantjesjager optreed!

Hoor niet graag je bij herhaling spreken over "oude dag". Dat is de slechtste gedachte welke je hebben kunt. Je moet dat met energie van je afzetten en zelfs als grapje niet toelaten. Wat mij betreft, vanaf mijn eerste jaar, (vanaf dat ik me herinner,) ben ik even "oud" geweest en zal altijd even oud blijven. Wil je minder vervoering? "Mij best" zooals jij zegt!

Ja, mijn raam is op de achterkant; maar in die richting ligt het station, kleine heks, kleine dot, als je wilt komen kijken!

Er is geen litteratuur in wat ik gewaarword. Dat is juist het ver-wonderlijke, het dérouteerende, het onafwendbare! Branden voor iemand op 500 k.m. afstand, en daarbij gezond van lichaam, van geest, van zinnen!

Prachtig programma van 2 Oct. Ik stem niet heelemaal in met den smaad dien je schijnt te richten naar muziek welke "in hun lichaam aanspreekt". Want de grootste meesters eveneens spreken aan in het lichaam. Wat niet aanspreekt in het lichaam bestaat dood-gewoon niet. Het probleem van en voor den Geest: de Incarnatie. Zijn Mysterie. Er bestaan vele graden van Incarnatie. Maar de hoogste graad moet nog lichamelijk blijven, zoo mooi-mogelijk-lichamelijk.

Niets tegenin te brengen!

Zoodra ik kalmer ben onderhoud ik je wel over de Reïncarnatie!

Ik geef er verreweg de voorkeur aan, als je nog bijzonderheden wenscht over "het geval", dat je me zelf de vragen stelt. Zoo riskeer ik niet dat ik misstappen bega. Want 1° heb ik E. gekend in een geheel andere gedaante dan jij haar gekend hebt, en waarschijnlijk ben ik de eenige die haar heeft mogen kennen in die gedaante; 2° ik hen nooit een duidelijk besef gehad van de grenzen der convenances. Ik neem ze heel nauw; of ik verleg ze in de matelooze wijdte. Ik heb nooit kunnen laveeren tusschen die twee uitersten. Vraag dus, als je wilt.

Hij is slimmer dan ik dacht, die Engeljan met zijn M. wil P. Terrible dat ik mij daarvan al die vijf jaren geen rekenschap gaf. Tot den laatsten dag en het laatste uur heb ik voor Anny gedaan en gevoeld als geliefde.

Ik laat me drijven op den goddelijken stroom; zonder stuur, zonder zeil. In geestelijken zin is alles mij onverschillig. Maar ik word onweerstaanbaar getrokken naar jou, geëlectriseerd door jou.

Ik zei 't je reeds: ik hang van je af.

Beslis jij daarom wat je wilt, en naar gelang je van mij houdt.

Mijn beslissingen, als ik de zelf neem, ik weet 't van te voren, zullen alle "heroïsch" zijn en zullen allen tegen den draad ingaan. Maar ik weet ook van tevoren dat ze niet gelden tegenover den minsten wenk van jou.

"Velut stella salutaris

In naufragiis amaris...

– Suspendam cor tuis aris!"

Raad van wie 't is dit jagerslatijn?

Van Baudelaire!

Altijd dezelfde

Matthijs

Quelle expression dat "matthijsen"! je wou 't dus leeren?

Verblijfplaats: Amsterdam, Bijzondere Collecties UvA