MATTHIJS VERMEULEN

Thea Diepenbrock

aan

Matthijs Vermeulen

Amsterdam, 15 september 1945

15 Sept. '45

Beste Matthijs,

Ik ben blij met je brief van 10 Sept. (kwam in 4 dagen over!). Ik had me niet echt ongerust gemaakt, niet gedacht dat je den 6^den dood zou zijn gegaan, maar het wàs toch altijd mogelijk geweest. En als je zelf tevreden bent over je "inconsequentie", dan heb ik daartoe nog dubbel reden.

Het zal een zenuw-verschijnsel zijn, die ontsteking, denk je niet? Dat jukbeen is zeker sinds die wond een zwakke plek gebleven en daar krijg je de meeste kans voor zooiets. Gelukkig dat het alweer over gaat. Ik kan me begrijpen dat het overwinnen, het meester-zijn van de pijn en de angst je voldoening geeft. Een bewijs van innerlijke kracht wil de mensch altijd graag opnieuw geleverd zien. "Geen stap verder" weliswaar, maar dan toch.

De "kachels en ziektes" zijn bij ons ook altijd nog spreekwoordelijk. In den afgeloopen winter was het weer net zoo. In de periode daarvoor waren de kachels uit de mode geraakt, maar nu waren we weer in den zelfden draai als in den vorigen oorlog, en het waren de vrouwen niet alleen, die het er over hadden, in Pappie's tijd ook al niet.

We hebben dezen dagen een prachtige uitvoering van de Marsyas-suite gehoord onder v. Beinum. Wat een meesterwerk! In jaren hadden we het niet gehoord (want wij hebben na de instelling van de Kultuurkamer, 3½ jaar geleden, geen toestemming meer gegeven tot het uitvoeren van Pappie's werken, d.w.z. geen materiaàl afgestaan) en het was alsof je het weer nieuw hoorde en of v. Beinum er dieper in doorgedrongen was. Het was echt heerlijk. Rud. Mengelberg is nu afgezet door Mil. Gezag – dat is een heele opruiming en geeft een veel vrijer sfeer in het Concertgeb. Hij was altijd bang dat iets niet effectvol genoeg was, en onbewust ging van Beinum zoeken naar meer uiterlijk effect, en als je als dirigent de innerlijke rust niet hebt, het geloof in je stuk: dat het zoo moet zijn en niet anders, dan kan het natuurlijk nooit lukken en dan heèft het ook geen succes. Nu had het dat wèl, ook in de pers (Rutters is nu eindelijk ook gepensioneerd! Hij heeft van den oorlog niet het geringste gesnapt). Misschien komt Pappie's tijd nù pas. Ik had ineens illusie om er een ballet van te maken, van Marsyas – zou dat niet heerlijk zijn? Maar helaas, we hebben hier niets goeds op dat gebied.

Dat je met den brief van Sanders niets zou kunnen beginnen, had ik voorzien. Het lijkt me uitgesloten dat je dat zou worden. Als je iets zou willen verdienen op den duur, zou je, geloof ik, iets moeten zoeken dat heelemaal buiten den geest om lag, want anders kom je altijd met iedereen in conflict. "Het goddelijk vermoeden". Er zijn nog maar enkele menschen die weten waar je het over hebt, als je dat zegt. Als je hier kwam, zouden er misschien wèl ènkele tijdschriften zijn, waar je niet te zeer detoneeren zou. Het is in F. nu ook duur, is het niet? De goedkoopte hoeft misschien geen reden meer te zijn om daar te blijven. Maar het verhuizen zou toch veel voeten in de aard hebben. Denk op 2 Oct. aan ons, dan zingen we in de Kleine Zaal.

Veel liefs en verder beterschap.

je Thea

[naschrift bovenaan de eerste bladzijde:]

Komen de coupons-réponse aan, die ik stuur? Ik weet niet of het mag op het moment.

Verblijfplaats: Amsterdam, Bijzondere Collecties UvA