MATTHIJS VERMEULEN

Thea Diepenbrock

aan

Matthijs Vermeulen

Amsterdam, 11 september 1945

11 Sept. 1945

Beste Matthijs,

Gisterenavond dacht ik dat ik je brief van 2 September heelemaal niet begreep, maar nu vanochtend geloof ik dat ik er ben: je hebt door dat dagboek zoo'n prachtige afronding aan je leven gegeven, dat je een band die je afleidt, afhoudt van het toekomende, de band met mij, liever niet wilt vasthouden en dat je ook de droom van je dochter graag wilt zien in dien samenhang. Wat is er gebeurd dien 6^den Sept.? Schrijf je me nog een echte afscheidsbrief? Zijn die 4 dagen op te vatten als periodes, zooals in het Scheppingsverhaal? Ik zou het wenschen! Het zou voor mij een groote leegte beteekenen als ik je vriendschap moest missen. Ik heb altijd tijdens den oorlog verlangd om, als het vrede zou zijn, bij jullie te komen en door de tuin te loopen en over heel veel dingen te praten. En misschien zouden we ons dan zelfs hebben laten gaan en zouden extravagant zijn geweest (op onze extravagante manier) – is dat zoo erg? ik dacht dat je daar eigenlijk niet bang voor was! Maar je ziet, ik ben, in een anderen zin, even onbruikbaar als jij: ik heb het over iets, dat jij vaarwel wilt zeggen. Je moet maar zeggen, hoe je het hebben wilt, dan zal ik me daaraan houden.

je Thea

Verblijfplaats: Amsterdam, Bijzondere Collecties UvA