MATTHIJS VERMEULEN

Richard Roland Holst

aan

Anny Vermeulen-van Hengst

Zundert, 30 april 1920

Buissche Heide

bij Zundert N.B^r

30 April '20

Lieve Mevrouw Vermeulen.

Het vriendelijk adjectief waarmede u uw brief aan mij begint − ik heb er de geur van genoten − stuur ik u nu terug, overtuigd dat 't beter véél bij u past dan bij mij.

Het woord past overigens ook volkomen op de inhoud van uw brief. Als de vrouw zoo schrijft, is de man in veiligen haven, het is meer waard, dan welk jaargeld ook, dat gesteund door die gevoelens alleen, tot 't doel kan voeren.

Bergen zal, denk ik, als een luxeplaats, wel duur zijn en de gronden om die nieuwe huizen zijn zóó groot, dat u er met wat overleg wel één krielkip en wat radijzen zult kunnen kweeken. Maar zal dit bedrijf aldus, zóó lucratief kunnen worden dat Roland Mathijs, die misschien wel Mathilde, Roline zal heeten, er een bokkewagen van kan houden, dat weet ik, ofschoon ik tusschen de boeren woon, niet.

Had ik de zaak nu maar voor elkaar, dan inviteerde ik mijzelf om een dag bij u sla te komen verspeenen en eieren te rapen.

Maar 't verdrietigst zou ik vinden als u en uw man te veel op mij bouwde, want dat is heusch niet verstandig. Aan mijn goeden wil en mijn innerlijke overtuiging hapert 't niet, dat zeg ik uit den grond van mijn hart. Maar wat geeft dat?

De eerste berichten uit Helmond die ik vandaag ontving, in antwoord op mijn schrijven, zijn zéér weinig bemoedigend, zóó, dat ik nu weer eerst elders probeeren ga wat vasten grond te vinden.

Zoodra ik klaar ben met werk dat af moet, zal ik er zelf op uittrekken. Maar gaat u in uw hartelijk optimisme niet zoo ver, dat 't is alsof de oplossing vlakbij is. Want daar lijkt 't niet naar!

Met hartelijke groeten ook voor uw man

gaarne uw

RN. Roland Holst.

P.S. Ik zit hier zeer achteraf, midden in de bosschen 8 kilometer van een tramstation, 't is dus onmogelijk 's avonds zoo eens iemand in de buurt te gaan polsen.

Verblijfplaats: Amsterdam, Bijzondere Collecties UvA